:: เรื่องราวความหลัง ::

:: เรื่องราวความหลัง ::



ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า




















เรื่องราวความหลัง
ความลับที่เงียบงัน
และสายตาแห่งความสลดหดหู่
นำเธอเดินไปจนสุดทางแห่งความเคว้งคว้าง


น้องสาว....
เธอคัดง้างความเชื่อของคนอื่น
ด้วยชีวิตและตัวตนของเธอมิได้หรอก


น้ำตากี่หยดหยาด
ก็มิอาจลบลอยเลื่อนเปื้อนในหัวใจของใครได้


ทางของเธอ
ย่อมมิใช่หนทางฝันของเขา

ทางของเขา
มิใช่กุหลาบที่โปรยหว่านเพื่อให้เธอเดินข้ามผ่าน


ละอองไออันอวลอลที่ห่มคลุมชีวิต
มันปกปิดดวงตาเธอจากความจริง


น้องสาวที่รัก...
เธอจักปล่อยให้ชีวิตถูกห่มคลุมไปด้วยม่านหมอกแห่งความเศร้าไปใย


จงสะท้อนแสงแดดยามเช้าอันสดใสในดวงตานั่น
เปิดประตู แล้วจงออกก้าวเดินไป
ฝ่าเมฆหมอกหมองมัวนั้น


เพื่อไปสู่แสง
และแนบเนาไปกับสายลมที่พัดโชติชื่นแห่งชีวิตนั่นเถิด