:: เงียบจนสิ้นเสียง ::

:: เงียบจนสิ้นเสียง ::

ภาพและคำ : กะว่าก๋า












- 1 –


ต้องเงียบเพียงใด
ถึงจะทำให้เราคุยกันได้
หยุดพูดแล้วฟัง
ฟังแล้วคิด
แต่อย่าพูดทุกคำที่เธอคิด
หากความคิดนั้นหลากไหลมาจากความเกลียดชัง


เรายังเหลือโอกาสที่จะรักกันอยู่ไหม ?
หรือจักต้องเกลียดโกรธกันไปอีกนานนับ...


ต้องเงียบ
เงียบจนสิ้นเสียง
ให้หัวใจของเธอและฉันได้สนทนากัน
ผ่านความเงียบและความเจ็บปวด
ผ่านความเศร้าและความสูญเสียคณานับ


อย่าใส่ใจกับ “ความจริง” ที่เธออยากเอาชนะ
วันนี้ไม่มีผู้แพ้ – ผู้ชนะ
เพราะเราต่างเป็น “ผู้สูญเสีย” กันทุกคน






- 2 –



ต้องเงียบเพียงใด
ถึงจะทำให้เราคุยกันได้
หยุดพูดแล้วฟัง
ฟังแล้วคิด
แต่อย่าพูดทุกคำที่เธอคิด
หากความคิดนั้นหลากไหลมาจากความเกลียดชัง



เสียงแห่งความเงียบงัน
ดังกึกก้องในใจเราไปนานแสนนาน
เสียดายที่ความจำของเราแสนสั้น
และภาพความรุนแรงก่อนเก่า
ก็ย้อนมาเร้าความทรมานในปัจจุบันขณะ
ซ้ำแล้วซ้ำอีก
ซ้ำแล้วซ้ำปี