:: บทเพลงแห่งความโศกสลด ::

:: บทเพลงแห่งความโศกสลด ::


ภาพและคำโดย : กะว่าก๋า














ข้าพเจ้าได้เอาความเจ็บปวดรวดร้าวในใจ
กลั่นออกมาเป็นบทเพลงที่มีท่วงทำนองอันอ่อนหวาน


ข้าพเจ้าได้เก็บซ่อนความเจ็บปวดร้าวสุดแสน
เพื่อกรองมันออกมาเป็นบทกวีอันลึกเร้น


ในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังยิ้ม
น้ำตาแห่งความอาดูรได้หลั่งลงตรงหัวใจข้าฯ


ในห้วงยามที่ข้าพเจ้าโอบกอดท่าน
นั่นเป็นช่วงที่ข้าฯโดดเดี่ยวเปลี่ยวเหงาอย่างสุดซึ้ง

หัวใจของข้าพเจ้า
กำลังถูกโอบล้อมด้วยธารน้ำแข็งพันปีอันเย็นยะเยือก


ท่านไม่เคยรับรู้ความรู้สึกนี้ใช่ไหม ?
ท่านไม่เคยรู้สึกถึงความเศร้าอันลึกเร้นของข้าพเจ้า
ท่านไม่เคยรู้
เพราะท่านไม่เคย “รู้สึก”
หรืออาจเพราะที่จริงแล้ว....
ท่านไม่เคยสนใจในการมีอยู่ของข้าพเจ้าด้วยซ้ำไป.