ความเชื่อสร้างศรัทธาและความกลัว
ความเชื่อสร้างศรัทธาและความกลัว
ภาพและคำ - กะว่าก๋า
1.
ขณะที่เขากวาดลานหน้าบ้านอยู่นั้น
ในซอกมุมที่กระถางต้นไม้วางเหลื่อมกันอยู่
สายตาเขาจับจ้องไปยัง "เส้นเชือกสีดำวับวาว"
เมื่อเดินเข้าไปใกล้พร้อมไม้กวาดในมือ
"เชือกเส้นนั้น" เขยื้อนกายอย่างคล่องแคล่ว
"งู" .... เขาอุทานขึ้นเบาๆ
แวบหนึ่ง..เขามองไม้กวาดทางมะพร้าวในมือ
เขาเชื่อมั่นว่าด้วยไม้กวาดด้ามนี้ งูตัวนี้สามารถถูกตีจนตายได้
เหมือนงูหลายๆตัวที่เขาเคยพบพานมาในบริเวณใกล้เคียงกันนี้
และไม่มีแม้แต่ตัวเดียวที่รอดชีวิตไปได้
2.
เขาก้มตัวลงกราบองค์พระประธานเบื้องหน้า
หลับตา ปากขมุบขมิบพร่ำสวดมนต์ขอพรจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์เบื้องหน้า
นี่คือหลวงพ่อที่เขานับถือมานานมาก
หลายครั้งเขาไม่อาจหาเหตุผลได้ว่าทำไมตัวเองถึง
ผ่านพ้นวิกฤตในชีวิตมาได้
เขาไม่ต้องการเหตุผล เขามีเพียงความเชื่อ
"ความเชื่อ" ว่าหลวงพ่อคือที่พึ่ง
คือผู้ดลบันดาลสิ่งดีดีให้เกิดกับชีวิตของเขา
ความเชื่อนั้นแลกเปลี่ยนด้วยทรัพย์สินที่เขามอบถวายให้กับวัดอย่างมากมาย
วัดเกื้อหนุนชุมชน
ชุมชนเกื้อหนุนวัด
สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง...
3
เขาลดไม้กวาดที่อยู่ในมือลง
ยืนสงบนิ่งพร้อมภาวนาในใจว่า
"ไปซะเถิดเจ้างู อย่าได้ทำร้ายซึ่งกันและกันเลย"
น่าแปลกที่งูเหมือนรับรู้และเข้าใจถ้อยคำในดวงจิตของเขา
มันค่อยๆลดหัวลงต่ำ
ก่อนคลานอย่างแช่มช้าหายไปกับกองกระถางต้นไม้นั้น
4.
เขานั่งจ้ององค์พระประธานด้วยความสงบนิ่ง
ก้มกราบโดยไม่ร้องขอใดใดแม้แต่ประการเดียว
"ท่านก็ไปจากความเป็นมนุษย์เหมือนกระผม
และหากผมเข้าถึงหลักสัจธรรม ผมเองก็ไม่ต่างอะไรจากท่าน
ผมกราบท่าน ผมก็กราบพุทธะในตัวผมด้วยเช่นกัน"
5.
เช้าวันต่อมา
เขาเดินไปกวาดลานบ้านเหมือนเช่นเคย
เขาระมัดระวังมากขึ้นเมื่อเดินเข้าไปใกล้กระถาง
อันเป็นที่ซึ่งเขาพบงูตัวนั้น...
เขาหยุดยืนนิ่งเล็กน้อย
เมื่อมองเห็น "งู" ตัวนั้นนอนนิ่งสงบไม่ไหวติง
จนแน่ใจ....เขาเดินเข้าไปใกล้
ก่อนจะพบว่า "งูตัวนั้น" เป็นเพียงแค่ "เชือกเส้นหนึ่ง" เท่านั้นเอง
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่