ตอบคำถามเรื่องทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว

ขอความคิดเห็น...

ผมมีเพื่อนอยู่ 2 คน เขาเป็นคนนิสัยไม่ค่อยดี

ชอบขโมยของ ต่างๆ ไม่ว่าของคนข้างบริษัท  หรือในบริษัทเอง

แต่ไม่เห็นเขาทั้ง 2 ได้รับกรรมนั้นเลย

เขายังทำเหมือนเดิมในปัจจุบันนี้

จะเชื่อได้หรือไม่กับข้อความที่ว่า

“ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว”

หรือต้องกลับกัน “ทำชั่วได้ดี  ทำดีได้ชั่ว”

คำถามโดย    :     บุคคลทั่วไป

วันที่   :   21-2-2554

เวลา   :   12:37:41  น.

อย่าเห็นว่าเป็น “ความดี” เพียงเล็กน้อยจึงไม่ทำ

อย่าเห็นว่าเป็น “ความชั่ว”  เพียงเล็กน้อยจึงกระทำ

คนเรามักมีความอดทนต่ำต่อการรอรับคำตอบ

เมื่อได้รับคำถาม  จึงมักค้นเค้นหาคำตอบอย่างรวดเร็ว

จนบางครั้งอาจละเลยหรือมองข้าม “ความจริง”  ที่ซ่อนอยู่

“กฎแห่งกรรม”  คือ กฎแห่งความเป็นจริง

เหมือนคุณปาลูกบอลใส่กำแพง

ยิ่งคุณปาแรงเท่าไหร่  ลูกบอลก็กระเด้งย้อนกลับมาแรงเท่านั้น

กรรม คือ  การกระทำ

ไม่ว่าคุณจะทำสิ่งใดก็ตาม

มันจะผ่านกระบวนการเริ่มต้นที่ความคิด  ไปสู่คำพูด 

จากคำพูดไปสู่การกระทำ  

การกระทำซ้ำๆที่คุณทำ  จะทำให้เกิดอาจินต์

อาจินต์ตัวนี้เราเรียกว่า “ความเคยชิน”

เมื่อทำสิ่งหนึ่งสิ่งใดจนเคยชินนั่นคือ นิสัยและสันดาน

หรือกรรมที่เราสร้างขึ้นกับตัวเราเองนั่นเอง.....

ทำไมคนทำสิ่งเลวจึงไม่ได้รับกรรมที่ทำชั่วไว้ ?

ทำไมคนเลวจึงเจริญก้าวหน้าร่ำรวย ?”

ทำไมคนโกงบ้านโกงเมืองจึงมีตำแหน่งแห่งหนยิ่งใหญ่ ?

ฯลฯ

ทำไมคนทำดีจึงมีชะตาชีวิตที่ตกต่ำ ?

ทำไมคนดีถึงต้องตายก่อนวัยอันควร ?

ฯลฯ

“ชีวิต”  ไม่ได้ก่อเกิดจากความฉับพลันทันใด

หากแต่เป็นการนับเนื่องยาวนานแห่งการเดินทางของดวงจิต

ความคิดหรือจิตเป็นตัวกำหนดภพภูมิ

เราเกิดตายเวียนว่ายมานานนับเนื่อง

เราผูกสัญญะและความคิดติดตัวยาวนาน

บางคนจึงเกิดมาถนัดซ้าย

บางคนเกิดมามีพรสวรรค์ด้านศิลปะ 

บางคนมีความเป็นผู้นำที่ฉายแววมาตั้งแต่เด็ก

บางคนเกิดมาปัญญาอ่อน  บางคนเกิดมามีจิตใจที่เหี้ยมโหด

นิสัยและอุปนิสัยเหล่านี้

มิใช่เกิดมาในภพชาตินี้โดยไม่มีที่ไปที่มา

มิใช่แค่ว่าเกิดในตระกูลสูงต่ำ 

หรือถูกเลี้ยงดูมาในสภาพแวดล้อมต่ำสูง

แล้วจึงเกิด “ตัวตน”

แต่เราพา “ตัวตน” หรือ “ดวงจิต” นี้ข้ามภพข้ามชาติมาไม่รู้กี่ภพ

และท้ายที่สุด “ความคิด” นี้คือตัวที่เป็นกรรมเก่า

หรือพื้นนิสัยการกระทำของคนๆหนึ่งนั่นเอง

“ทำดีได้ดี  ทำชั่วได้ชั่ว”

บางครั้งทำดี  แต่ทำไมไม่ได้ดี

การทำดีไม่ได้เหมือนการกินข้าว

ที่เคี้ยวข้าวคำนี้  แล้วอิ่มท้องทันที

มันเหมือนการปลูกต้นไม้

ถ้าดินคุณดี  ปุ๋ยคุณถึง   น้ำมีคุณภาพ

ถึงเวลาที่ต้นไม้จะออกดอกออกผล

มันก็ออกดอกออกผลเอง 

คุณไม่จำเป็นต้องเสียเวลาชีวิตไปนั่งเฝ้ามัน

ว่ามันจะออกดอกออกผลเมื่อใด

เช่นเดียวกัน  คนทำเลวทำชั่ว

ทำไมชีวิตเขายังได้ดิบได้ดีเจริญเติบโต

ก็เช่นเดียวกันกับคนที่เอายาพิษรดใส่โคนต้นไม้

ต้นไม้ไม่ได้ตายในวันนี้วันพรุ่งนี้

หากแต่การสะสมพิษร้ายนี้ไว้ในจิตใจทุกเมื่อเชื่อวัน

เมื่อถึงวันหนึ่งต้นไม้ต้นนี้ก็ต้องแห้งเหี่ยวเฉาและตายไปในที่สุด

เชื่อสิ่งไหน

ก็ได้รับสิ่งนั้น

จะทำดีทำชั่ว

ก็อยู่ที่คุณเชื่อมั่นในสิ่งไหน

ถ้าเชื่อว่าทำชั่วทำเลวแล้วมีความสุข

ใครก็เปลี่ยนความคุณไม่ได้

แต่เมื่อไหร่ก็ตามคุณเชื่อคุณอยากทำความดี 

แล้วไม่สนด้วยว่าจะได้รับผลจากการทำความดีนี้หรือไม่

เชื่อเถอะครับ ...  เมื่อถึงวันหนึ่ง

ดอกไม้ที่สวยที่สุดจะเบ่งบานในใจของคุณเอง

ไม่ว่าจะมีใครมารับรู้หรือไม่ก็ตามที