พู่กันเดียว - ชีวิต คือ การคลายปม (2)
ปีกของเรา
จึงมิได้มอบอิสระ
ให้กับชีวิต
ดอกไม้ในใจเรา
จึงมิเคยเบ่งบาน
อย่างแท้จริง
ในทุกข์
มีสุข
ในสุข --- มีทุกข์
ปมที่มัด
ต้องคลาย
ที่ปม
ทุกข์ที่ใด
ต้องทำลายทุกข์
ที่นั่น !!!!!!
สุขมากมาย
มากมายเพียงใด
ฉวยไว้ไม่ได้
มัดปมชีวิตไว้
กับสุขและทุกข์
ทุกข์และสุข...พัวพัน
นั่งเฝ้าทำไม
ลมหายใจ
เรา --- แค่ใช้ชีวิต
คลายปมให้ได้
แล้วมุ่งสู่ใจ
อันปล่อยวาง
ชีวิต
คือ ถนน
ที่สุดสาย.... ณ ชีวิต
ชีวิตที่แท้
เพียงครั้งเดียว
ก็เกินพอ.
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่