{ ก๋าราณีคุยเรื่องรักกับน้องเสือย้อมแมว }

{ ก๋าราณีคุยเรื่องรักกับน้องเสือย้อมแมว }

รักโดยไม่ทำร้ายคนที่เรารักให้เจ็บปวดนั้นรักยังไงครับ

บางครั้งการแอบมองแต่ไม่พูด

มันก็ทำให้คนที่เรารักเจ็บปวด

หนีไปไม่ข้องแวะ ก็เป็นเราเองที่เจ็บปวด

เราจะรักยังไงเมื่อมีกำแพงสูงมากั้นทางไว้

เมื่อเราไปต่อไม่ได้ และอยากฝืนที่จะเดินไปต่อ

บางครั้งเราก็ทำร้ายคนรอบกายด้วย

รู้ตัวแต่..เราห้ามตัวเองไม่ได้

การรักใครซักคนได้แค่สบตาแล้วมองผ่านไป

ถ้าเราพอใจที่จะได้แค่มอง แต่ถ้าอีกฝ่ายรู้สึกรำคาญ

อึดอัด ไม่ชอบ เบื่อ

เราควรแก้ไขยังไงดีครับ

ผมชอบมองดูสาวๆ  แต่ไม่คุย มอง มอง แล้วมอง

จนสาวๆเค้ารำคาญแล้วมั้งครับ

อยากมองเธอ ทุกวัน จะผิดไหม

ถ้าฉันผิด ฉันเสียใจ ที่ทำไป

ยังไม่รู้ วิธี จะแก้ไข

โปรดเธอให้ อภัยบ้าง ในบางครั้ง

แต่งเล่นนะครับ

คำถามโดย   :   เสือย้อมแมว

วันที่    :     3 มีนาคม 2555

เวลา    :     00:48:00 น.

คำถามของเรา

ทำให้พี่ก๋านึกถึงเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

สมัยเรียนมัธยมเขาไม่ได้หล่อ

แต่คงเป็นเพราะเขาเป็นประธานสี

เลยมีรุ่นน้องและเพื่อนบางคนเหมือนจะมาแอบชอบ

หลายคนบอกว่าเขาหยิ่ง

แต่จริงๆแล้วเขาอาย  เป็นคนขี้อายมาก

เลยเก็บความรู้สึกไว้ในใจ...

ที่สุดแล้วเขาไม่ได้เป็นแฟนกับใครเลย

พอเรียนจบมัธยมไปเรียนต่อระดับมหาวิทยาลัย

ก็เหมือนเดิมครับ  มีสาวๆที่เขาแอบชอบเยอะแยะไปหมด

แต่เพราะอาย  กลัว  ไม่กล้า

เขาเลยได้แต่เก็บใบหน้าของสาวเจ้า

มานอนฝันหวาน 555

ไม่กล้าแม้แต่จะเดินเข้าไปทัก

อีกอย่าง...

เขามัวแต่ตั้งใจเรียนและสนุกกับการทำกิจกรรมต่างๆ

จนวันเวลาผ่านไป.....

จบมหาวิทยาลัยแล้วเขาก็ไม่เคยมีแฟนเลยแม้แต่คนเดียว

มีแต่เพื่อนเชียร์ให้เขาเป็นแฟนกับคนนั้นคนนี้

ตอนนั้นเขาไม่เคยมั่นใจเลยว่าจะรักใครได้ดี

ลึกๆแล้วเขารักที่จะเป็นอิสระ

และมีความสุขในโลกส่วนตัวที่สูงมาก

จนยากที่ใครจะเข้าใจและเข้าถึงได้

จนเรียนจบ  ทำงาน  มีเงินเดือน  มีทุกอย่างที่ดูเหมือนพร้อมในระดับหนึ่ง

แต่ยังไม่เคยมีใครที่เดินผ่านกำแพงสูงของเขามาได้เลย

เขาเคยพูดกับเพื่อนด้วยว่า

“ผมคิดว่าผมมีดีพอ  ถ้าไม่เจอคนที่ดีเท่ากัน

ผมไม่มีวันรักใคร”

โห...มั่นมากเลยครับ  ช่างกล้าพูด  5555

เขาเหงาหรือเปล่า ? 

คงเหงาอยู่บ้าง

แต่ระหว่างนั้นเขาไม่เคยคิดรอใคร

ไม่เคยออกไปค้นหาคนรัก

เขาอยู่เฉยๆ  ใช้ชีวิต  มีความสุขกับสิ่งที่เขาทำได้

ไปเที่ยวกับเพื่อน  ดูหนัง  ฟังเพลง  เล่นเกมส์  อ่านหนังสือ ฯลฯ

เขาไม่เดือดร้อนเลยกับการที่เป็นคนที่ไม่มีแฟน

เป็นใจที่ไม่มีใครผูกมัด

จนวันหนึ่ง....

เขาไปเจอผู้หญิงคนหนึ่ง

เขาว่าเธอสวย  น่ารัก

ถ้าจะมีอะไรดลใจให้เขาตัดสินใจเดินเข้าไปคุยกับเธอ

ขอเบอร์โทร

พูดคุยและสานสัมพันธ์

ถามตอนนี้เขาก็ตอบไม่ได้แล้วล่ะครับว่าเพราะอะไร

เขารู้แต่ว่า....

บางครั้งเราก็ไม่รู้เลยว่าใครคือคนที่เรารักอย่างแท้จริง

ใครคือคนที่ใจเรารอมานาน

ใครคือคนๆนั้นที่เรารักได้อย่างหมดใจ

และไม่มีคำถามว่าทำไมเราจึงต้องรักคนๆนี้

รู้ตัวอีกที...เราก็รักไปแล้ว

รักโดยไม่มีเหตุผล

มีแต่ความเชื่อ

เชื่อว่าเธอคือคนที่เราต้องรัก

ไม่รักไม่ได้แล้ว

ความรัก คือ ความกล้า

แต่ก่อนจะมีความกล้า

มันจะมีสิ่งที่เรียกว่า “ความมั่นใจ”

ความมั่นใจ จะทำให้เราแน่ใจว่า

“คนๆนี้”  ล่ะคือคนที่เรารอมานาน

คือ คนที่ใจรอจะตอบว่า....

เธอคือคำตอบสุดท้ายของความรัก

......................................

เวลาเรารักใครสักคน

เรารักเขาเพราะอะไรครับ ?

เพราะเราเหงา  เพราะเธอสวย  เพราะเธอหน้าอกโต

เพราะเธอใจง่าย  เพราะเธอรวย   เพราะเธอพูดเก่ง

เพราะเธอนิสัยดี  เพราะเธอขาว   เพราะเธอเป็นคนดัง ฯลฯ

บางทีคนรักก็เหมือนกระจกเงา

ที่สะท้อนตัวเราในตัวเขา

เราเลือกคนรักเพราะเหงา

เราก็ได้คนเหงาๆอีกคนเข้ามาในชีวิต

เราเลือกรักเพราะเรารู้สึกว่าอยู่คนเดียวไม่ได้

เราก็ได้ใครอีกคนที่เรียกร้องและเติมเต็มส่วนที่ขาดหายไปตลอดเวลา

เรารักใครเพราะหวังว่าทุกสิ่งจะแน่นอนมั่นคง

เราก็ไปกดดันอีกคนให้ต้องเป็นคนสมบูรณ์แบบ

แต่คำถามก็คือ  ถ้าเราคาดหวังว่ารักจะต้องดี 

จะต้องได้คนรักที่สมบูรณ์แบบขนาดนั้น

เราเคยเป็นคนที่สมบูรณ์แบบอย่างนั้นแล้วหรือยัง.....

...................................

จะรักโดยไม่ทำร้ายคนที่เรารักให้เจ็บปวดนั้นรักยังไง ?

ต้องรู้จักรักตัวเองก่อนครับ

ต้องเป็นคนรักที่ดีให้ได้เสียก่อน

แล้วค่อยไปคาดหวังและเรียกร้องสิ่งนั้นจากคนที่เรารัก

ชายคนนั้นที่พี่ก๋าเล่ามา

เขามีแฟนคนแรกในชีวิตตอนอายุเท่าไหร่รู้ไหมครับ

อายุ 29 ครับ

คนรอบตัวกลัวมาก...

กลัวว่าเขาจะเป็นเกย์ 5555

แต่เขาก็แต่งงานตอน 31

คนรักคนแรก  และกลายเป็นคู่ชีวิต

ฟังดูเหมือนไม่น่าเป็นไปได้  ในยุครักติดไวเลส

และคนสามารถมีเซ็กส์กันได้โดยไม่ต้องรู้ชื่อ

พี่ก๋ากล้าพูดได้เลยว่า “เขา” ภูมิใจในความรักของเขามาก

มันไม่ใช่การรักแบบวูบวาบหวามไหวไปตามอารมณ์

แต่เป็นความรักที่มีเหตุมีผล  มีวุฒิภาวะ

ไม่ใช่การแอบรักหรือแอบเพ้อละเมอหา

แต่เป็นรักที่อยู่กับความจริง

อยู่กับตัวจริงของคนรักและเรารับได้ในทุกๆสิ่งที่เธอเป็น

พี่ก๋ารู้จัก “เขา”  ดี...

เพราะ “เขา” คือพี่ก๋าเอง

.........................................

แอบรักเขากับเขาแอบรัก

มันก็เจ็บจี๊ดๆที่ใจพอกัน

แต่ก็เป็นสีสันชีวิตมิใช่หรือ ?

รักไปเถอะครับ

คบไปเถอะครับ

คิดแบบเพื่อนกันก่อน

ค่อยๆเรียนรู้กันไป

ถ้าเรายังไม่เต็ม

ไปทำตัวเองให้เต็มก่อนแล้วค่อยรักใคร

อย่าไปหวังว่าอีกฝ่ายจะต้องเข้าใจเรา

หรือมาเติมส่วนที่ขาดให้เราได้

ถ้าคิดว่ารักกันแล้วเขาต้องรับตัวเราให้ได้

นั่นเป็นความเห็นแก่ตัวครับ

รักที่ดีต้องไม่ใช่การคาดหวังว่าอีกฝ่ายจะรับตัวเราได้

แต่เราต่างหากที่เต็มใจเปลี่ยนตัวเองเพื่อคนที่เรารัก

โดยที่เขาไม่คิดเรียกร้องหรือคาดหวัง

เคยอยากเปลี่ยนตัวเองเพื่อรักใครบ้างรึยังครับ ?

เปลี่ยนอย่างเต็มใจ  ไม่ใช่หลอกลวงหรือฝืนใจ

เพื่อหลอกใครคนนั้นให้แค่เพียงตายใจ

ถ้าเราเจอใครที่ทำให้เรารู้สึกได้แบบนี้

หาคนๆนั้นให้เจอ  แล้วรักซะนะครับ

รับรองว่ารักแบบนี้ไม่มีผิดหวังจริงๆครับ