เราวางนางลงแล้ว

เขียนโดย : กะว่าก๋า

หลายครั้งที่เพื่อนมานั่งปรับทุกข์กับผม
เราใช้เวลานั่งคุยกันหลายชั่วโมง
ผมพบว่าความทุกข์ของคนเราเกิดจากหัวข้อหลักๆ
คือ หน้าที่การงาน ความรวย ความรัก และสุขภาพ...
เรื่องที่สำคัญลำดับต้นๆคงหนีไม่พ้น เรื่องงาน เรื่องเงิน และ ความรัก
 

........................................................


 

พระสงฆ์ชาวญี่ปุ่นสองรูปเดินทางไกล
เพื่อไปจำวัดที่วัดต่างถิ่น
ระหว่างทางมีหญิงสาวสวยคนหนึ่งยืนเก้ๆกังๆ อยู่ตรงกลางถนน
ก่อนหน้านี้มีฝนตกลงมาอย่างหนัก
และทำให้เกิดหนองน้ำขนาดใหญ่เจิ่งนองเต็มถนน
พระผู้มีพรรษาสูงกว่าจึงเดินเข้าไปถามหญิงสาวนางนั้นว่า

ต้องการให้ช่วยเหลือหรือไม่
หญิงสาวตอบว่า ชุดนี้หนูต้องใส่ไปในงานสำคัญ
และเป็นชุดที่หยิบยืมเขามาไม่อาจทำให้เปื้อนได้
เพราะเป็นเสื้อผ้าที่มีราคาแพงมาก
หลวงพ่อกล่าวคำขออภัย
ก่อนอุ้มหญิงสาวข้ามหนองน้ำนั้น
จีวรท่านเปียกเลอะเทอะไปด้วยโคลน
หญิงสาวกล่าวคำขอบคุณแล้วขอบคุณอีก

ก่อนเดินจากไป

พระหนุ่มที่ร่วมทางมาด้วยกัน เดินตามมา ข้ามหนองน้ำนั้น

และเดินต่อไปยังวัดที่จะค้างอ้างแรม
ระหว่างทางทั้งสองมิได้เอ่ยถ้อยคำใดใดต่อกันแม้แต่คำเดียว
จนกระทั่งถึงวัดนั้นในพลบค่ำ หลังจากอาบน้ำเปลี่ยนจีวรเสร็จ

เมื่อถึงเวลาเข้านอน พระหนุ่มอดรนทนไม่ไหว
จึงเอ่ยปากถามหลวงพ่อว่า

“ท่านครับ ถึงแม้ว่าเราจะอนุญาตให้สงฆ์ถูกเนื้อต้องตัวสตรีได้

แต่กระผมก็คิดว่านั่นเป็นเรื่องที่ไม่สมควรมิใช่หรือครับ ?”

หลวงพ่อยิ้ม ก่อนจะตอบว่า

“เราวางนางลงตั้งแต่ตรงนั้นแล้ว ใยท่านยังแบกนางตามมาอีกเล่า”

 

………………………………….
 

ปัญหาของใคร คนนั้นต้องแก้ปัญหาเอง
ผมไม่เคยแก้ปัญหาให้ใครได้ ที่ทำได้ก็เพียงแต่ช่วยแนะนำ
ช่วยบอกมุมมองในมุมที่เขาอาจมองไม่เห็น
แต่ท้ายที่สุดแล้ว คุณต้องแก้ปัญหาของตัวคุณเอง

 

...........................................
 

ลองนึกดูดีดี ว่าคุณยังแบก “นาง” อีกกี่คน

ไว้ในชีวิตของคุณ.