บาดแผลที่ไม่มีวันจางหายไป

เขียนโดย : กะว่าก๋า

 

เคยโกรธเกลียดใครสักคนแบบถึงที่สุดไหมครับ ?
เกลียดจนรู้สึกขยะแขยง ไม่อยากมองหน้า ไม่อยากเสวนา
ไม่อยากยกมือไหว้ หรือ แม้สุดท้ายเมื่อคนนั้นตายไปยังไม่อยากไปเผาผีกัน

.....ถ้าไม่มีเลยสักคน คุณเป็นคนที่โชคดีมากคนหนึ่งในโลกมนุษย์เบี้ยวๆบูดๆนี้
 

.........................................

 

หลายปีก่อนผมเคยเกลียดเพื่อนสนิทคนหนึ่ง
เพราะว่าเขามาขอยืมเงินผมเพื่อพาภรรยาไปทำแท้ง...
โดยไม่ต้องถามให้เยิ่นเย้อ ผมแค่พูดสั้นๆว่า
“นับตั้งแต่นี้ มึงกับกูไม่ใช่เพื่อนกัน”
ผมตอบไปด้วยความโกรธ มึงเป็นผู้ชายประเภทไหนกันว่ะ
มีปัญญาทำ แต่ไม่มีปัญญารับผิดชอบ
จากความโกรธ เปลี่ยนไปเป็นความเกลียด
และง่ายมาก ที่จะตัดความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนที่มีมายาวนานให้จบลง

 

........................................

 

เมื่อเวลาผ่านไป ทุกคนล้วนเติบโตไปตามวิถีทางของตัวเอง
ผมดีใจ...ที่ได้ยินว่า เขาไม่ได้ทำแท้งเด็กคนนั้น
ไม่ว่าจะเพราะไม่มีเงิน

หรือจะเพราะมโนสำนึกความถูกผิดดีชั่วโบยตีจนเขาสำนึกผิด

และตัดสินใจได้ว่า “สิ่งใดที่ควรทำ”
แต่เรายังไม่อาจกลับมาคบหาฉันมิตรภาพได้เหมือนเดิมอีกต่อไป
มีเพียงความรู้สึกของผมที่เปลี่ยนแปลงคลี่คลายลงไป....

ผมไม่ได้โกรธเขาเหมือนอารมณ์ในวันนั้นอีกแล้ว
คิดแค่ว่า ณ วินาทีนั้น เพื่อนคงมีเหตุผลที่แก้ไขไม่ตก
เรียนน้อย เงินไม่มี ปล่อยให้เด็กเกิดมาจะทำยังไงกับชีวิต
จะเอาอะไรกิน จะเติบโตยังไง
ในเมื่อทั้งชีวิตพ่อและแม่ไม่มีอนาคตเอาเสียเลย

ผมไม่ได้เกลียดเขาอีกแล้ว
พยายามทำความเข้าใจด้วยความเห็นอกเห็นใจกับชะตากรรมที่เขาสร้างทำขึ้นมา
ใช่...เขาทำ เขาต้องรับผลแห่งการกระทำที่ได้ทำไว้
นี่เป็นความยุติธรรมเท่าเทียมที่โลกนี้มอบให้กับทุกผู้คน
..ไม่ว่าใคร

เมื่อผมให้อภัยตัวเขาได้
ผมก็ให้อภัยตัวเองได้
และบาดแผลของผมก็ค่อยๆเจือจางลง
 

.........................................................

 

ผมไม่รู้ว่าคุณยังเหลือใครให้ผูกใจเจ็บอาฆาตอยู่อีกไหม ?
ลองคิดเล่นๆว่า ถ้าพรุ่งนี้ เขาหรือคุณ
คนใดคนหนึ่งต้องตายจากกันไป
ความโกรธเกลียดเจ็บแค้นที่คุณคิดว่า

“ฉันจะสะใจกับการตายของมัน”...

ผมไม่คิดว่าเมื่อถึงวันนั้น เวลานั้น คุณจะคิดแบบนี้หรอก
คุณจะถูกเฆี่ยนตีด้วยความรู้สึกผิด
ที่โกรธเกลียดกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง
หลายเรื่องพูดคุยกันได้ อภัยกันได้
แต่คุณกลับเลือกที่จะเพิกเฉยและมึนตึง
เลือกที่จะขังตัวเองไว้ในกรงแห่งความโกรธแค้นชิงชัง

.....ถ้าเขาตายคุณจะดีใจไหม ?
และเมื่อคุณรู้สึกผิด และอยากขอโทษ หรืออยากขออภัย
ถ้าถึงวันนั้นแล้ว คุณจะไปลบรอยแผลในใจนี้...กับ “ใคร”.