เดินเคียงกัน

เขียนโดย : กะว่าก๋า

 

{ เดินเคียงกัน }

คุณคงไม่มีคำถาม หากคุณนั้นรักใครสักคน......ด้วยใจ
คือคนที่มีความหมาย และเขาไม่เคยจาก...คุณไปไหน

* เฝ้ารักและซื่อตรง มั่นคง เปี่ยมไปด้วยความจริงใจ
คุณอาจจะเคยล้ม คุณอาจจะเคยท้อ
แต่เขาไม่เคยจาก คุณไปไหน

ในวันที่คุณสุขสม เขาคอยรับฟัง ด้วยความปลื้มใจ
ในวันที่คุณหวั่นไหว มีมือของเขาคอยปลอบโยนคุณไว้

** ผิดพลั้ง....ให้อภัย ห่วงใย คอยอยู่และเดินเคียงข้างกัน
คำตอบคือคุณต้องรัก คนหนึ่ง คนเดียว คนนี้
เพราะเขาไม่เคยจาก...คุณไปไหน

เดิน......เคียงกัน ผูกพัน.....ด้วยหัวใจ
คำตอบคือคุณต้องรัก คนหนึ่ง คนเดียว คนนี้
เพราะเขาไม่เคยจาก....คุณไปไหน



…………………………………………

ผมนั่งเล่นกีตาร์และร้องเพลงนี้

ในงานแต่งงานเพื่อนสนิทคนหนึ่งของผม
มอบเป็นของขวัญให้เพื่อน
แม้ว่าวันนั้นแดดจะร้อนจัดจนอากาศอบอ้าว
และเสียงพูดคุยจะดังจนกลบเสียงเพลงที่ผมกำลังร้องก็ตาม

 

..............................................

 

ทุกครั้งที่นึกถึงความรู้สึกในการเขียนเพลงนี้
ผมมักนั่งมองย้อนเข้าหาตัวเอง
อะไรที่เราต้องการจากคนรักมากที่สุด ?
สำหรับผมย่อมไม่ใช่การเดินนำหน้าเขา
หรือแม้แต่เดินตามอย่างเซื่องๆ
แต่ความรักน่าจะหมายความถึงการกุมมือกันเดิน
ก้าวไปพร้อมกัน มองไปในทิศทางเดียวกัน
คนที่ในวันที่เราทุกข์ใจที่สุด
เขาอาจไม่ต้องพูดถ้อยคำใดๆเลยสักคำ
แค่อยู่ข้างๆกัน...เท่านี้ก็พอแล้ว
และแน่นอน คงมีสักวันหนึ่งไม่เราก็เขาที่เดินเร็วไป
เดินนำและอาจสะดุดขาตัวเองจนล้ม
สำคัญมากที่เรายังรู้ว่ามีใครคนหนึ่งคอยช่วยประคอง
คอยดูแล คอยปลอบใจ และให้อภัยในสิ่งที่เราทำพลาดไป
คนรัก...ต้องเป็นคนสุดท้ายบนโลกนี้ที่จะเยาะเย้ยหรือสมน้ำหน้าเรา

 

................................................

 

แม้วันหนึ่งข้างหน้า
เป็นเรื่องแน่นอนที่คนรักกันต้องจากกัน
ไม่ “จากเป็น” ก็ “จากตาย”
อะไรคือสิ่งที่น่าจดจำมากที่สุดน่ะหรือ

สิ่งนั้น...อาจเป็น “รอยเท้า”

ที่เราสองเดินเคียงข้างกันมาตลอดเส้นทางเดินของชีวิต
...รอยเท้าที่ไม่อาจลบลืม.