ไม่มีเพลงรัก

เขียนโดย : กะว่าก๋า
 

อะไรทำให้ภาพหนึ่งตราตรึงอยู่ในความทรงจำของเรามาโดยตลอด
แม้ไม่ได้ถูกบันทึกเป็นภาพนิ่ง หรือแม้แต่จดจารเป็นตัวอักษร
แต่เธออยู่ตรงนั้น.....
และวันเวลาก็ไม่เคยลบเลือนเธอไป

 

......................................
 

ไม่มีเพลงรัก


วันคืนที่ผ่านไปนั้น ไม่อาจจะรั้ง ยั้งเธอไว้กับฉัน
จุดมุ่งหมายชีวิต ของเธอต่างกับฉัน
เกิดความสำคัญ...ในสิ่งเดียวกัน

จะไปสร้างฝัน แพ้วทางให้กลายเป็นจริง
จำเป็นต้องทิ้ง คนที่เคยรักอยู่
หากแม้วันใด ความฝันได้กลายเป็นจริง
จะกลับไปหา...เธอ

ไม่อาจจะรั้ง ให้เธอหยุดใจที่ฉัน
ให้เรารักกัน อย่างที่ฉันต้องการ
เพราะรู้...คนที่ดีอย่างเธอ
ควรได้พบเจอ กับคนที่ดีกว่าฉัน

ไม่อาจจมปลัก อยู่ในห้วงรัก เหมือนที่เธอต้องการ
ความรักไม่หวาน ซ้ำยังต้องเหินห่าง
ความหวังเลยเลือนราง

ไม่มีเพลงรัก ไม่มีเพลงรัก
ไม่มีเพลงรัก ส่งเสียงให้เธอได้ยิน

ไม่มีเพลงรัก ไม่มีเพลงรัก
ไม่มีเพลงรัก ส่งเสียงให้เธอได้ยิน



.......................................



ไม่ต้องทำหน้างง ไม่ต้องนั่งนึก
ว่าคุณเคยได้ยินเพลงนี้ที่ไหน...
มันเป็นเพลงที่ผมแต่งขึ้นสมัยเรียนอยู่ ม.2
อายุคงประมาณ 13-14
แน่นอน....ในวัยนั้นของผม
“ความรัก” เป็นนิยามความหมายเดียวกับคำว่า “ชอบ”
ไม่ได้เป็นความรู้สึกแบบการควานหาคู่ชีวิต
คู่คิด คู่ปรึกษา คู่เยียวยาความรู้สึก
แค่มีใครสักคนให้แอบมอง ปลื้ม และรู้สึกดีๆด้วย
เท่านี้ก็เหมือนเมฆลอย และมีความสุขท่วมท้น



........................................



ผมไม่ได้ร้องเพลงนี้นานมากแล้ว
รู้สึกเฉิ่ม เชย และขำความคิดของตัวเองในวันเก่าก่อน
“ทำไมกูคิดแก่ได้ขนาดนี้วะ”
แต่ผมก็คิดถึงเพลงนี้ ในแง่ที่ว่ามันเป็นเพลงแรกในชีวิตที่ผมแต่ง
แต่งโดยใช้ฝีมือการเล่นกีตาร์แบบกระท่อนกระแท่น
เพลงที่เคยคิดว่าเฉิ่มและเชย
กลับกลายเป็นความรู้สึกที่เป็นจริงและเกิดขึ้นในเวลาต่อมา

ยิ่งเติบโต ยิ่งเรียนในระดับที่สูงขึ้น
ความหมายของเพลงยิ่งคล้ายเป็นตัวตนของผม
ไม่เคยคิดรักใครอย่างจริงจัง
ไม่อยากลงหลักปักฐานทางความรู้สึกกับใคร
อยากอยู่เพียงลำพัง มีความเหงาเป็นเพื่อนสนิท
ไม่รู้กี่คนต่อกี่คน ที่เราเฝ้ามองเขาผ่านเข้ามาในชีวิต
แล้วก็เดินจากไป....
เพียงเพราะกลัวการเริ่มต้น
เพียงเพราะกลัวการผูกมัดทางความรู้สึก
กลัวการจากลา กลัวระยะทางจะเพิ่มความห่างเหินให้เกิดขึ้น
กลัวความรู้สึกสูญเสีย กลัวที่ต้องเสี่ยงรักใครสักคน
แล้วก็ต้องมานั่งผิดหวังหากมันไม่ประสบความสำเร็จ


........................................


“ความกลัว” ฝังรากลึกในใจยาวนานหลายปี
จนผมได้รู้ว่า หากคุณไม่เสี่ยง ไม่กล้า
คุณจะไม่มีวันได้รับในสิ่งที่คุณต้องการ
แม้การอยู่ลำพังอาจมีความสุข มีอิสระในการทำสิ่งต่างๆในชีวิต
แต่เหมือนมันขาดสีสันบางอย่าง

กว่าผมจะได้เรียนรู้สิ่งนี้
ก็ต้องใช้เวลาและการเติบโตมากมาย
เพียงเพื่อคำตอบที่ว่า

“ความรักดีพอเสมอ สำหรับคนที่ดีพอ”

วันนี้ผมยังแต่งเพลงเก็บไว้ร้องเล่นเองอีกหลายต่อหลายเพลง
แต่ผมไม่เคยลืมเพลงนี้
นานๆครั้งก็หยิบเนื้อเพลงขึ้นมาร้องสักครั้ง
เพียงแต่ความหมายในใจมันเปลี่ยนไปแล้ว

ผมไม่ต้องเดินเพียงลำพังเพื่อไปทำตามความฝันอีกแล้ว
เมื่อในวันนี้มีมือของใครอีกคนให้เกาะกุม
มือที่แสนอบอุ่นและเติมความสุขที่มีในชีวิตจนเต็ม.