บาป 7 ประการ

เขียนโดย  :  กะว่าก๋า

บาปหนาพาคนตกต่ำ
เหยียบย่ำซ้ำพฤติกรรมมนุษย์
ศีลธรรมกรรมดีต่ำทรุด
โทรมฉุดรุดลงสู่โลกันต์

“ตะกละ” กามกินดื่มลืมจะหยุด
ไร้ฉุดไร้ยั้งดั้นด้นหา
มูมมามจาบจ้วงสิ้นกริยา
แสวงหากินดื่มมิรู้พอ

จิต “ละโมบ” โลภหวังแม้ทางผิด
คิดคอยคิดจะยื้อแย่งไม่แบ่งสรร
มีจนล้นจนเหลือไม่แบ่งปัน
กอบโกยนั้นมิรู้คิดผิดในใจ

“เกียจคร้าน” วันผ่านวันไร้สาเหตุ
ไม่มีเจตน์ไม่มีใจในเสาะหา
เฝ้าแต่หวังเฝ้าแต่รอโชคชะตา
จะนำพาในชีวิตให้รุ่งเรือง (ไม่มีทาง)

“ริษยา” อิจฉาคนเหนือกว่า
แต่ไม่ดูตนด้อยค่าสักเพียงไหน
ไม่รู้ตนต่ำต้อยสักเพียงใด
อาฆาตไว้ในใจเขาหากเหนือตน

“โทสะ” โกรธรุนแรงดังคนบ้า
ใจต่ำช้าตามัวเลอะเลือนหลง
ใครยื้อยุดฉุดรั้งไม่เคยปลง
จิตต่ำลงอวิชชาเข้าครอบงำ

“ยะโส” โอหังทั้งต่ำต้อย
อำนาจเพียงน้อยครอบงำจนหลงไหล
กร่างเกรื่องเฟื่องโอ่โตเพียงไร
จริงนั้นไซร้แค่คนเขลาเบาปัญญา

“กามราคะ” พาใจให้ใฝ่ต่ำ
เข้าครอบงำถูกผิดไม่เคยสน
เมามัวหลงไปเหมือนไฟรน
ใจสับสนหลงกิเลสเหตุชั่วทราม

บาปเจ็ดข้อนำคนให้ตกต่ำ
คอยเหยียบย่ำซ้ำฉุดให้ไหลหลง
ชีวิตประมาทย่อมไม่เคยจะปลดปลง
สุดท้ายคงอุ้มทุกข์จนวันตาย

บาปหนาลดได้ด้วยกรรมก่อ
ไม่ต้องรอชาตินี้หรือชาติไหน
“ธรรม”สว่างชี้ทางชีวิตให้ก้าวไกล
ไม่ติดหลงในกิเลสเหตุเภทภัย

เดินตามทางธรรมะใสสว่าง
เห็นกระจ่างซึ่งทางสะอาดใส
ล้างชำระจิตบาปให้หมดไป
ชีวิตใหม่ไร้ทุกข์วิโยคเอย.






………………………………………..

ในคริสต์ศาสนามีบาปอยู่เจ็ดประการที่นำไปสู่ความตกต่ำ

ผมคิดว่าไม่ว่าศาสนาใด

หลักในการดำเนินชีวิต ล้วนนำไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกัน
นั่นคือ การนำพาชีวิตไปสู่หนทางแห่งความดีงาม
สร้างความสุขทางกาย ลดความทุกข์ใจ
และจากโลกนี้ไปอย่างไม่ทุรนทุรายมากนัก


.............................................


เขียนไปก็สำรวจตนไป…
บาปเจ็ดประการนี้ เกิดขึ้นในชีวิตเรามากน้อยเพียงใด
ข้อไหนลดได้ก็ลด ข้อไหนเลิกได้ก็เลิก
ยิ่งอายุเพิ่มขึ้น
ผมคิดว่า “กิเลส” ในใจลดลงไปมากแล้ว
ไม่ได้คิดว่าจะต้องบรรลุธรรมชั้นฟ้าอะไรเลย
ผมขอแค่มีความสุขในแบบที่ตัวเองเป็นได้ก็พอใจแล้ว
สำหรับชีวิตหนึ่งที่ได้เกิดมา.