วีรบุรุษที่แท้จริง

เขียนโดย : กะว่าก๋า




แม้ความตายจะพรากเขาไป
แต่มิอาจพรากความอาลัยที่พวกเรามีต่อตัวเขาไปได้

แม้ความตายจะพรากเขาไป
แต่มิอาจพรากความดีที่เขาเคยทำไว้
ไปจากความทรงจำของพวกเราได้

เขาตาย
เพื่อให้เราเติบโต

ความตาย...
พรากได้เพียงร่างกายของเขา
แต่ไม่อาจพราก “ชีวิต” ของเขา
ที่ฝังรากลึกลงในจิตใจของพวกเราไปได้เลย




............................................

 

คุณมีฮีโร่ในดวงใจบ้างไหมครับ ?
คนที่เป็นแม่แบบในชีวิต
คนที่เราอยากดำเนินรอยตามรอยเท้าของเขา
คนที่เป็นที่สุดในดวงใจของเรา
 

...............................................
 

หลายคนคิดถึงพระมหากษัตริย์
บางคนคิดถึงพ่อหรือแม่ของตัวเอง
ครูบาอาจารย์ ผู้นำทางจิตวิญญาณ
ศาสดา ผู้นำประเทศ ผู้นำชุมชน
นักกีฬาเหรียญทอง นักดนตรีชื่อก้อง
ฯลฯ

 

..............................................

 

หลายปีก่อนตอนเริ่มต้นทำงานใหม่ๆ
ภูมิต้านทานในการแยกแยะคนยังมีไม่มากพอ
ผมพบว่าครั้งหนึ่งเคยปลื้มนักธุรกิจ,นักการเมืองคนหนึ่งมาก
ทั้งบุคลิก ท่าทาง คำพูด วิธีคิด
แอบมองด้วยความศรัทธาอยู่ห่างๆ
จนได้เข้าไปร่วมทำงานด้วยกันจริงๆ
ผมพบว่าเขาไม่ใช่ “วีรบุรุษ” อย่างที่ตนเองคิดเลย
เขาก็เป็นแค่ “คนธรรมดา” เหมือนเราๆท่านๆ
ที่จิตใจยังเต็มไปด้วยความรัก โลภ โกรธ หลง

คำพูดที่ดี แต่ไม่ได้นำไปเพื่อปฏิบัติ
ก็เป็นเพียงแค่ลมปากเหม็นเน่าล่องลอย
ปากบอกว่าทำเพื่อส่วนรวม ทำเพื่อชาติ
แต่เอาเปรียบลูกน้องทุกอย่าง
ท่าทางที่ดูเปี่ยมมิตรไมตรี
ซ่อนเบื้องหลังของความไม่จริงใจ เจ้าเล่ห์ หักหลัง
แถมยังมีเรื่องของผลประโยชน์ทับซ้อนในทุกๆเรื่อง
ที่เขาคิด เขาพูด และกระทำ

 

...........................................

 

ถึงวันหนึ่ง
เราอาจไม่ต้องการ “วีรบุรุษในดวงใจ” อีกแล้ว
แต่ต้องเป็นตัวเราเองนี่แหละ
ที่ควรคิดควรทำบางสิ่งบางอย่าง
เริ่มตั้งแต่การเปลี่ยนวิธีคิด วิธีพูด และการกระทำ
เพื่อน้อมนำตัวเองไปสู่ “สถานะนั้น” ด้วยตัวเอง.