หนี

เขียนโดย : กะว่าก๋า
 

กาลครั้งหนึ่ง
เศรษฐีชาวเปอร์เซียผู้ยิ่งใหญ่คนหนึ่ง
เดินเล่นอยู่ในสวนพร้อมคนรับใช้คนหนึ่งของเขา
คนรับใช้ร้องไห้แล้วเล่าว่า
ตนเองเพิ่งจะเผชิญหน้ากับ “ความตาย” ที่ข่มขู่ให้เขากลัว
เขาอ้อนวอนเจ้านาย ขอม้าตัวที่วิ่งเร็วที่สุด
เพื่อตัวเขาจะรีบหนีไปกรุงเตหะราน (เมืองหนึ่งในประเทศอิหร่าน)
ซึ่งสามารถไปถึงได้ในตอนเย็นวันเดียวกันนั้น

เจ้านายยอมให้ตามคำขอ
แล้วคนรับใช้ก็รีบควบม้าฝีเท้าจัดไปอย่างรวดเร็ว
ระหว่างเดินทางกลับเข้าตัวบ้าน
ตัวเจ้านายเอง ได้พบกับ “ความตาย” จึงถามเขาว่า
“เพราะเหตุใด ท่านจึงข่มขวัญ และขู่คนรับใช้ของข้า ?”
“ข้าไม่ได้ข่มขู่เขา ข้าเพียงแต่แสดงความแปลกใจที่ยังพบเขาอยู่ที่นี่
ทั้งๆที่ข้าวางแผนเอาไว้แล้ว ว่าคืนนี้...จะไปพบเขาในกรุงเตหะราน”
ความตายกล่าว


จากหนังสือ : ค่าแห่งชีวิต
เขียนโดย : วิคเตอร์ อี แฟรงเกิล
แปลและเรียบเรียงโดย : อรทัย เทพวิจิตร



.......................................

มีใครล่วงพ้นความตายไปได้
ไม่มี......

มีใครหนีพ้นจากความตายได้บ้าง
ไม่มี.....

แต่เราอยู่เหนือความตายได้
ด้วยการ “ตายเสียก่อนตาย”