ยังคงเศร้าร้าวลึก…..

ภาพและคำ  :   กะว่าก๋า

แม้เรื่องราวจบไป
แต่หัวใจไม่ยอมหยุดโศกเศร้า
ยากยอมรับความจริง
ถึงแม้เดินจากกันนานแสนนาน
แต่เธอไม่ยอมเดินออกไปจากใจฉัน


นานมากแล้ว
ที่ฉันยังคงเศร้า
กับการจากไปของเธอ


มันง่ายสำหรับเธอ
แต่ยากนักสำหรับฉัน
รักซึ่งประทับลงไปในส่วนที่ลึกที่สุดของใจ
ทำเช่นไรจึงไถ่ถอนขุดรากทิ้งได้


เธอลืมฉันได้ในชั่ววัน
แต่ฉันจดจำเธอชั่วชีวิต
“ความรัก” ของเรา “คุณค่า” ไม่เท่ากัน


เศร้ามากจนมิอาจลืม
ฉันตื่นลืมตาทั้งที่หลับตา
มีชีวิตเหมือนรอความเจ็บช้ำโบยตี


ความเศร้าอันแสนงดงาม
ความเหงาอันแสนเริงรื่น
เธอไม่ได้เป็นฉัน
คงไม่มีวันเข้าใจ


คงไม่มีวันเข้าใจ
เพราะเธอไม่มีวันเข้าใจ
ความเหงาอันแสนเศร้ายิ่งนัก
ความเศร้าอันแสนเจ็บปวด


ฉันเลิกฟูมฟายไปนานแล้ว
แต่ที่ระลึกถึง....เพราะฉันปล่อยใจล่องลอย
วันคืนเก่าๆ...ถึงได้ย้อนกลับเข้ามาในห้วงแห่งความทรงจำ


เย็นย่ำของวันที่เม็ดฝนกำลังเคลื่อนที่
ห้วงขณะที่เมฆครึ้มกำลังเคลื่อนตัว
“ความรัก” กำลังก่ายกอดกับ “ความเศร้า” อย่างชำนิชำนาญ


เธอไม่ได้เป็นฉัน
คงไม่มีวันเข้าใจ


คงไม่มีวันเข้าใจ
เพราะเธอไม่มีวันเข้าใจ