สวนสวรรค์มิสาบสูญ

เขียนโดย : กะว่าก๋า
 

สวนสวรรค์มิสาบสูญ
หากแต่อยู่เบื้องหน้า
แต่เธอมิเคยใส่ใจมอง


สวนสวรรค์อยู่ในแดดที่เต้นระริก
สวนสวรรค์อยู่ในเม็ดฝนที่ร่วงหล่นจากฟากฟ้า
สวนสวรรค์อยู่ในลมหนาวแรกที่บาดชำแรกผิวกาย


สวนสวรรค์อยู่ในเมฆลอยคล้อยเคลื่อน
สวนสวรรค์อยู่ในใบไม้ที่ก่ายเกย
สวนสวรรค์อยู่ในเงาสะท้อนของน้ำวิบวับวอมแวม


อยู่ในท่ามกลางสวนเล็กๆข้างบ้านเธอ
อยู่ในท่ามกลางสวนสาธารณะใหญ่ใจกลางเมือง
อยู่ในท่ามกลางขุนเขาใหญ่หลวงที่นอนทอดกาย


อยู่ในใจกลางโลก
และในใจของผู้คน


สวนสวรรค์มิเคยสาบสูญ
หากแต่อยู่เบื้องหน้านั้น...
ซึ่งเธอมิเคยใส่ใจมอง