เมฆคลั่ง

เขียนโดย : กะว่าก๋า






บางเวลาฉันเบื่ออารมณ์ตัวเอง
เมื่อฉันต้องรองรับอารมณ์ของใครๆรอบกาย
ทุกคนต่างขว้างปาอารมณ์อันร้อนแรงใส่กัน
และฉันนั่งอยู่ท่ามกลางอารมณ์ด้านลบเหล่านั้น


ฉันเห็นเมฆคลั่งกำลังก่อตัว
และเคลื่อนที่เข้าสู่ใจฉัน
หวังให้ลมแรงช่วยปัดเป่าพัดพาเมฆบ้านี้
ให้เคลื่อนตัวออกไปจากใจโดยเร็ว


บางเวลาฉันอยากล่องลอย
และไม่ต้องรับรู้อะไร

ต่างคนต่างทำหน้าที่
ต่างคนต่างรับผิดชอบอารมณ์ของตัวเอง
ไม่ต้องสนใจใคร
ใครก็ไม่ต้องมาสนใจตัวฉัน

โลกมันหมุนเคลื่อนที่ของมันตามหน้าที่
เหมือนกับที่คนเราต่างหายใจตามหน้าที่


เมฆคลั่งกำลังก่อตัว
เมฆคลั่งกำลังเคลื่อนตัว
เมฆคลั่งกำลังสลายตัว
เมฆคลั่งกำลังยุติ...
สลายตัวกลายเป็น “เมฆาเคลื่อนคล้อย”
......ดังเดิม