เมฆดำทะมึน

เขียนโดย : กะว่าก๋า




เมฆดำทะมึน
ฝนกำลังจะมา
ใครๆต่างรู้สึกทุกข์


กี่บาดแผลที่ใจเจ็บ
กี่รอยร้าวที่สะสม
จมอยู่กับความเจ็บช้ำ
และไม่อาจไถ่ถอนตัวเองขึ้นจากกับดักที่ตัวเองขุดไว้


เมฆดำทะมึน
ฝนกำลังจะมา
ใครๆก็รู้สึกทุกข์


เศร้ากว่า
ร้าวเจ็บลึก
ก้มหน้าอยู่ในหลุมลึกแห่งความทุกข์
น้ำตากำลังท่วมทับชีวิต


เมฆดำกลั่นตัวเป็นฝน
ตกลงสู่ในหลุมที่ย่ำยืนอยู่
แหงนหน้ามองฟ้า
เริ่มเห็นแสงส่องประกาย


เมฆเริ่มสวย
ฟ้าเริ่มใส
ไม่เป็นไร…..
ความทุกข์กำลังจะจากไป