คนรักคนแรก กับ ความรักครั้งแรก

เขียนโดย  -  กะว่าก๋า

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
ชายคนหนึ่งเฝ้าแอบมองหญิงสาวคนหนึ่งอยู่ห่างๆ
เธอไม่เคยรับรู้เลยว่าเขารู้สึกต่อเธออย่างไร
ส่วนเขาก็ขลาดกลัวเกินกว่าที่จะเดินเข้าไป

บอกเล่าความรู้สึกที่ตนเองมีให้กับหญิงสาวได้รับรู้

วันผ่านวัน
เดือนผ่านเดือน
ปีผ่านปี
เขาอยู่ใกล้เธอ
แต่เหมือนอยู่ห่างไกลแสนไกล
เก็บเอาภาพของเธอไปฝันวันแล้ววันเล่า
จินตนาการว่าได้พูดคุยกับเธอ
ได้สัมผัสใกล้ชิด
ได้รักและเป็นที่รักของเธอ
จนตื่นขึ้นมาพบกับความจริงที่ว่า
แม้ชื่อของเขา เธออาจไม่เคยอยากรับรู้ด้วยซ้ำไป
แต่เธอ...ยังคงเป็น “คนรักคนแรก” ในใจเขาเสมอ
ตลอดมาและไม่เคยเปลี่ยนแปลง

 

.......................................

 

มันเป็นรักแรกที่โชคดี
เมื่อรักนี้ไม่ได้จบลงตรงความเศร้าและการเลิกรา
เธอบอกกับเขาว่า เธอเองแอบมองเขามานานแล้ว
ประทับใจหลายสิ่งหลายอย่างในตัวเขา
เธอดีใจที่เขาเดินมาทักทายตัวเธอ
เธอดีใจที่เขายิ้มให้เธอ
เธอดีใจที่เขาบอกว่าอยากเป็นเพื่อนกับเธอ
เธอดีใจเมื่อเขาบอกว่าอยากลองคบหากับเธอ
วันหนึ่ง...เขาบอกรักเธอ
“ความรักครั้งแรก” ของเธอ....ถือกำเนิดขึ้นในวันนั้น

 

........................................
 

เขาคิดถึง “คนรักคนแรก” ของเขา
เขาไม่ได้เจอเธออีกเลย
หลังจากชีวิตพัดพาให้ต้องแยกห่างไปคนละเส้นทาง

เขาคิดถึง “ความรักครั้งแรก” ของเขา
ที่สุดท้ายมันจบลงอย่างไม่สวยงามนัก
แม้เขาพยายามประคับประคองอย่างถึงที่สุดแล้ว

เขาสูญเสีย “คนรักคนแรก” เพียงเพราะไม่กล้าพูดความนัยที่ใจซ่อนอยู่
เขาพังทลายความหวังของหญิงสาวคนนั้น ผู้ซึ่งรักเขามากมาย
ผู้ซึ่งมอบ “ความรักครั้งแรก” ของเธอให้กับเขา
แต่เขาไม่อาจลืม “คนรักคนแรก” ในใจได้เลย
ไม่ว่าวันเวลาจะผ่านไปนานเท่าใด

ความรัก คือ ความเห็นแก่ตัวใช่ไหม ?....
ผู้คนบนโลกนี้เจ็บปวดจากความรักที่ไม่สมหวังมากมาย
...ตลอดเวลา
และเขา...เป็นหนึ่งในคนเหล่านั้น

 

……………………………

 

ห้วงยามนี้...
เขานั่งพูดคุยกับความเหงา กับความทรงจำเก่าๆ
ในวันที่ชีวิตเปล่าเปลี่ยวและเดียวดายสิ้นดี.