นั่งลงแล้วฟังเสียงตัวเอง
เขียนโดย - กะว่าก๋า
เศร้าใช่ไหม ?
เธอเศร้าใช่ไหม ?
รอใครมาโอบกอดตัวเอง
สุขใช่ไหม ?
เธอกำลังสุขใจใช่ไหม?
แต่ใยเธอสุขใจเพียงลำพัง
ท่ามกลางผู้คนมากมาย
สุข เหงา เศร้า ซึม
ลึกลับ ซ่อนเร้น เปิดเผย เปลือยเปล่า
โลก คือ บทละครทึบทึมเทา
หลังไฟสว่างจ้าสาดส่อง
ไม่มีความหมายใดให้ใครจดจำ
ฉันมาที่นี่เพื่อทำหน้าที่
เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจ
ฉันกลับคืนสู่ความเริงรื่นชื่นบาน
...............................
ท่ามกลางถนนสายยาว
เดินทางมาค่อนชีวิต
ชีวิต คือ อะไร ?
คือ เพลงเศร้าเคล้าน้ำตา
คือ เพลงสุขสันต์ยามคิมหันต์ฤดู
ชีวิตคือสิ่งใด ?
ความหมายว่างเปล่าในวันอำลา
หรือความตราตรึงแม้ในวันที่ยังอยู่
สิ้นสุดการเดินทาง
เหลือสิ่งใดไว้ในโลกจดจำ
แม้ความดีที่เคยมีเขาก็ลืม
แม้ความเลวท่วมท้นเขาก็เลือน
แม้รักกันมากมายเพียงใดก็คลายคลอน
..................................
ฉันรักเธอ...
รักเธอเหลือเกินชีวิต
แม้เธอเป็นคนรักที่ช่างแสนเอาใจได้ยากยิ่ง
แม้ความรักของเธอทิ่มตำฉันจนทั่วร่าง
ฉันยังไม่คลายรักเธอ
................................
เศร้าใช่ไหม ?
สุขใช่ไหม ?
ชีวิตคลุกเคล้าด้วยรอยยิ้มและน้ำตา
เสียงเพลงนี้ยังคงดังก้อง
และเล่นบรรเลงไปมิรู้เบื่อ
ไร้เสียงร้อง….
มีเพียงท่วงทำนองพลิ้วไหว
อย่าหยุด....
อย่าหยุดเสียงเพลงนี้
ขอเธอเดินทางไปกับฉัน
ตราบแสงจันทราลับลา.
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่