โบก โบย บิน

เขียนโดย : กะว่าก๋า

ตัวข้ากำลังเบ่งบาน
และในไม่ช้า...ข้าจะโบกโบยบิน
ขึ้นสู่ท้องฟ้าสูงไกลลิบลับ
 

..............................

 

ขณะที่ข้าจากไป
เหล่าคนที่ข้ารัก....พวกเขายังคงร่ำไห้เศร้าโศก
และเสียน้ำตา ให้กับการเติบโตของข้า

 

........................................
 

แล้ววันหนึ่ง....
วันที่ตัวข้ากำลังเหี่ยวเฉา
ปีกข้าไร้พลัง แห้งโหย โรยแรง
ข้าจำต้องร่อนลงสู่พื้นดินอย่างอ่อนระโหย
ปีกข้าหนักอึ้ง และหัวใจข้าเต็มไปด้วยบาดแผล

 

.......................................
 

ยามเมื่อข้ากลับตกลงมาอย่างซมซาน
แม้คนที่ข้าเคยรักมากที่สุด
ก็ยังไม่ยอมปรากฏกาย.