มีดที่มองไม่เห็น

เขียนโดย : กะว่าก๋า

ใครคนหนึ่งอาจทิ่มแทงเราด้วยคำพูดของเขาเพียงแค่ครั้งเดียว
หากเป็นตัวเราเอง ที่ขุ่นเคือง เก็บถ้อยคำของเขามาคิดเวียนวน
นั่นจึงกลายเป็น มีดซึ่งทิ่มแทงชีวิตเราเอง
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า.....ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

 

.....................................

 

ด้วยมีดที่มองไม่เห็นเล่มนี้
ที่ถูกนำมาเก็บไว้ในใจและสมองที่บอดใบ้
เป็นความโง่ที่ไม่มีวันมองเห็นด้วยสายตาซึ่งฉาบทาไว้ด้วย
ความโกรธและความเจ็บแค้น

 

....................................
 

ใครบางคนอาจจ้วงแทงและฟาดฟันตัวเราด้วยคำพูดด้านลบของเขา
เพียงแค่เรารู้จัก “ให้อภัย” แก่ใจที่ขลาดเขลาของเขา
เพียงแต่เราเปิดดวงตาของเราให้กว้าง
มองเขาด้วยใจที่รู้เท่าทันอารมณ์ของตนเอง
เมื่อนั้น....
ไม่ว่าคำพูดใด…
ย่อมไม่มีวันทำร้ายตัวเราได้
ไม่ว่ามีดเล่มใด...
ก็ไม่อาจสร้างความระคายเคืองให้เกิดขึ้นกับชีวิตของเราได้