พึ่งพา-พึ่งพิง

เขียนโดย : กะว่าก๋า

 

อย่าคาดหวังว่าเราสองจะรักกันไปจนตาย
ไม่ต้องกอดขาแล้วรักมั่น

ชีวิตคู่ซึ่งมั่นคงไปตลอด
ชีวิตคู่ที่อยู่ยั่งยืนนานตลอดกาล
มิรู้หรือว่า....รักแบบนี้มันเหนื่อย
และเต็มไปด้วยน้ำหนักกดทับแห่งความคาดหวัง


.................................


รักกันแบบพึ่งพิงได้ไหม
แบ่งปัน มีความเป็นเพื่อน ร่วมสุข ร่วมทุกข์
แต่ในขณะเดียวกัน ชีวิตของอีกคนยังเดินหน้าต่อไปได้
ในวันที่อีกคนหนึ่งไม่อยู่
เดินไปด้วยกันเรื่อยๆ...พูดคุย
แลกเปลี่ยนในสิ่งที่มีและสิ่งที่ขาด
เติมเต็มในสิ่งที่พร่อง
รักษาความรู้สึกดีๆที่มีต่อกันให้คงอยู่
เหนื่อยนักก็พักพิง
เอนกายพิงกัน กอดประคอง
ค้ำรักด้วยแรงแห่งกันและกัน


..................................


รักที่พึ่งพา --- ต้องการกันและกันตลอดเวลา
รักที่พึ่งพิง --- ยังเหลือเนื้อที่ให้ความรักได้หายใจ
เติบโต และงอกงาม.