จดหมายถึงตัวเอง ฉบับปฐมฤกษ์

เขียนโดย : กะว่าก๋า

สวัสดีครับคุณกะว่าก๋า
 

ผมคือส่วนหนึ่งในตัวคุณ
จะเรียกผมว่า “ชีวิต” หรือ “ความคิด”
หรือ “จิตใจ” ก็ได้ทั้งนั้น
แล้วแต่คุณจะสะดวกปาก สะดวกใจ


อยู่ๆผมก็อยากลุกขึ้นมานั่งเขียนจดหมายถึงคุณ
ไม่ว่าคุณจะอยากอ่านจดหมายนี้หรือไม่
ไม่ว่าคุณจะตอบจดหมายของผมหรือไม่ก็ตาม
เดือนนี้ทั้งเดือนผมจะเขียนจดหมายถึงคุณ
จนกว่าผมหรือคุณจะเบื่อ


คุณก๋า (ขออนุญาตเรียกชื่อสั้นๆแบบนี้นะครับ)
ตอนนี้คุณอายุ 33 แล้วใช่ไหม ?
อย่าทำหน้าเซ็งเป็ดแบบนั้น ... 33 ใช่ว่าจะแก่ซะที่ไหน
ไม่ใช่ว่าผมเข้าข้างคุณหรอกนะ
ถึงผมจะเป็นส่วนหนึ่งในตัวตนของคุณก็เถอะ อิอิอิ....


คุณคิดว่าชีวิตของคุณเป็นอย่างไรบ้างทั้งที่ผ่านมาและในตอนนี้ ?

คุณมีความสุขกับชีวิตของคุณในตอนนี้ขนาดไหน ?


ทำไมผมถึงถามคุณด้วยคำถามนี้น่ะหรือ
เพราะเมื่อหลายปีก่อนผมยังจำได้ดี
ว่าคุณเป็นผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีความสุขในชีวิตเอาซะเลย
การงานของคุณแม้จะดูดี

แต่คุณตื่นเช้าไปทำงานอย่างคนที่ไม่มีความสุขสักเท่าไหร่
คุณเป็นคนไม่มีความรัก...ผมไม่เห็นคุณรักใครเลย
เก็บตัวอยู่แต่ในห้อง นั่งเล่นเกมส์ฟุตบอลบ้าๆของคุณทั้งคืน
ผมเห็นคุณชนะแล้วชนะอีก แต่คุณยังไม่เลิกเล่นซะที
เล่นได้เป็นปีๆ เล่นอยู่ได้ทุกวัน
คุณเป็นคนเสพติดชัยชนะหรือเปล่า ?
แถมยังติ๊งต๊องนั่งจดสถิติผลการแข่งขันเก็บไว้เป็นปึกๆ


นอกนั้น ผมไม่เห็นคุณทำอะไรเลยนอกจากอ่านหนังสือเป็นตั้งๆ
คุณบ้ามาก....ผมเห็นเวลาคุณซื้อหนังสือแล้วตกใจ
นึกว่าซื้อไปขาย คนขายที่ร้านหนังสือเค้าเคยถามคุณ
ไม่รู้คุณจำได้หรือเปล่า เค้าถามคุณว่า
“ซื้อไปขายเหรอค่ะ ?”
ผมจำได้ว่าคุณอมยิ้มให้พนักงานคนนั้นแต่ไม่ได้พูดอะไร

นอกจากอ่านหนังสืออย่างบ้าคลั่ง
คุณยังดูหนังติดต่อกันทีละ 2-3 เรื่อง ดูแต่หนังที่คนเค้าไม่ค่อยดูกัน
ไอ้หนังนอกกระแสที่คุณดู

ผมอยากสารภาพว่าบางเรื่องมันนิ่งมากซะจนผมอยากหลับตั้งแต่ไตเติ้ลขึ้น
หนังบ้าอะไรครึ่งชั่วโมง พูดกันแค่ 2 ประโยค
(ผมจำได้มีอยู่วันนึงที่คุณหยุดงาน แล้วคุณดูหนังรวดเดียว 7 เรื่อง
มึง..เอ๊ย...คุณบ้าหรือเปล่าวะ
ไม่รู้รึไงว่าวันนั้นสมองส่วนการประมวลผลทำงานหนักขนาดไหน
ดูทั้งหนังอิหร่าน หนังเกาหลี หนังฮ่องกง หนังสวีเดน หนังไทย

แถมยังดูแผ่นแก๊งค์ 3 ช่า หม่ำ เท่ง โหน่งอีก)


อะไรทำให้คุณเปลี่ยนไป....
ผมอยากรู้จริงๆ ถ้าคุณไม่อยากตอบตอนนี้ก็ไม่เป็นไร

ฉบับนี้เป็นฉบับแรกที่ผมอยากเขียนมาทักทายคุณเท่านั้นเอง

สุจริตใจ
(คุณชอบเขียนลงท้ายจดหมายของคุณด้วยประโยคนี้
ผมเลยขอยืมมาเขียนบ้างน่ะ อิอิอิ)


ผมเอง---ส่วนหนึ่งในตัวคุณ






* บล็อกนี้เขียนไว้เมื่อปี 2550

หรือ 6 ปีที่แล้ว

ภาพประกอบวาดไว้นานกว่านั้น

เขียนคำว่า

เมื่อวานไม่มี

วันนี้ไม่มี

พรุ่งนี้ไม่มี