จดหมายถึงตัวเอง ฉบับที่ 9

เขียนโดย : กะว่าก๋า

สวัสดีครับคุณก๋า

วันนี้ผมตื่นเช้ามากเป็นพิเศษ
พยายามนึกคำถามว่า ผมจะเอาคำถามอะไรมาถามคุณดี

แล้วผมก็นึกออก...ว่าจะถามคุณก๋าหลายทีแล้ว
ว่าทำไมถึงมาเขียนบล็อก เริ่มต้นได้ยังไง
อะไรเป็นแรงจูงใจ ทำไปทำไม เพื่ออะไร
แล้วได้อะไรตอบกลับมา แล้วอนาคตจะทำยังไงต่อ


อะไรนะ....ถามมากไป
อ๋อ....แล้วแต่คุณก๋าจะตอบสิ


อีกทีนะ...ว่าไงนะ
คุณก๋าจำไม่ได้แล้วว่าเริ่มต้นยังไง
บ้าสิ ---- คุณไม่ได้แก่ขนาดหลงๆลืมๆอย่างนั้นซะหน่อย
ค่อยๆนึก มีคนรออ่านเยอะนะ
อย่าทำเป็นเล่นสิ เอ้า....ว่าต่อ


ทำไมถึงมาเขียนบล็อก ?
อาจเพราะตอนนั้นคุณก๋าชอบถ่ายรูปวัด
เลยเอารูปมาลง มีคนเข้ามาทักทาย แต่ไม่มาก

พอปลายปีคุณเลยคิดว่าอยากจะเขียนบันทึกอย่างเป็นจริงเป็นจัง
เพื่อบันทึกว่าในหนึ่งปีคุณมีความรู้สึกอย่างไรกับสิ่งต่างๆรอบตัวที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
ใช่ๆๆๆ....เมื่อก่อนสมัยเรียนคุณเขียนบันทึกทุกวันเลยนี่นา...
เพิ่งมาเพลาๆการเขียนช่วงที่ทำงานกับที่บ้านนี่เอง
เพราะคุณก๋างานยุ่งมากในช่วงเปิดร้านใหม่ๆ
อย่าว่าแต่เขียนบันทึกเลย หยุดงานยังไม่เคยหยุดตั้ง 2 ปี
ทำงานทุกวัน เช้ายันเย็น
เย็นยันมืด
เลิกงานเสร็จเข้าห้อง ดูหนังสือ ฟังเพลง ดูดีวีดี
วนเวียนอยู่อย่างนี้ทุกวัน ไปไหนก็ไม่ไป เดินห้างก็ไม่เดิน
ผมล่ะกลัวคุณบ้าไปจริงๆช่วงนั้น

กลับมาเรื่องเดิม.....
อ๋อ....คุณก๋าเลยมีความคิดว่า
ลองเขียนบันทึกลงบล็อกทุกวันเป็นเวลาหนึ่งปีเต็มดูสิ
ว่าจะทำได้หรือเปล่า
ลองท้าทายตัวเองเล่นๆว่างั้นเถอะ

แล้วไงต่อ....

คุณก๋าเริ่มต้นจากการรื้อสมุดบันทึกเก่าๆของตัวเองออกมาอ่าน
เพราะอยากเริ่มต้นด้วยความทรงจำเก่าๆ
จากนั้น...นั่งลงแล้วทำต้นฉบับ “นั่งคุยกับตัวเอง”

ขึ้นมาในเดือนมกราคม 2550 เป็นเดือนแรก

ใหม่ๆนั่งคิดอยู่ว่าจะเขียนได้เหรอ ?
หนึ่งปีเต็ม --- 365 เรื่อง

น่าแปลกที่พอนั่งลง แล้วก็เขียนๆๆๆๆๆๆ (จริงๆแล้วพิมพ์)
เรื่องราวต่างๆก็หลั่งไหลออกมา
เป็นเรื่องที่คุณให้ความสนใจอยู่แล้ว
ได้แก่เรื่องของมุมมองการใช้ชีวิต ความสุข ความทุกข์
ความรัก และ ความตาย.....

บางเดือนคุณเขียนเรื่องความตายทั้งเดือน
บางเดือนเขียนถึงเรื่องราวความรักทั้งเดือน
เขียนไปเขียนมาชักมันมือ คราวนี้ขยับไปเขียนบันทึกนอกรอบอีก
เพราะคุณคิดว่า บันทึกนั่งคุยกับตัวเองยังคุยกับตัวเองไม่หนำใจ
แถมยังไม่พอ ไปทำบล็อกเพลงอีก 2 บล็อก
บล็อกงานศิลปะ บล็อกหนังสือ บล็อกรูปวาด
ทำไปทำไมเยอะแยะน่ะนั่น --- คุณก๋าไม่คิดบ้างเหรอ
ว่าใครเขาจะอ่านเข้าไปหมด
ใครเขาจะไปอ่านทัน
บางวันคุณอัพทีเดียว 9 บล็อก
คุณภรรยายังบอกเลย “บ้าอ๊ะเปล่า ?” 5555+++


ทั้งหมดทั้งมวลเพื่ออะไร ?

“เพื่อตรวจสอบความคิดและมุมมองของตัวเอง”

โอ้โห---คุณก๋าตอบยังกะเตรียมไปลงสมัคร ส.ส.แน่ะ
อย่าไปเป็นเลย....ผมขี้เกียจ “เกลียด” ตัวเองน่ะ 555+++


วันนี้ตอบแค่นี้เหรอ
อ้าว....ทำไมไม่ตอบให้หมดล่ะ

“ขี้เกียจ”

โอ้โห...นี่ขนาดมึง เอ๊ย...คุณยังไม่ดัง
ยังกวนประสาทขนาดนี้ ถ้าดังจะขนาดไหนวะเนี่ย


อือ....ก็ต้องตามใจคุณสิ คุณว่าไงต้องว่าตามกัน
ผมเป็นส่วนหนึ่งของคุณนี่หว่า


ขุ่นเคืองใจนิดๆ


ผมเอง (ส่วนหนึ่งในตัวคุณ)