สมุดบันทึกกองโตของผม

เขียนโดย : กะว่าก๋า

ผมเขียนบันทึกอย่างเป็นจริงเป็นจัง
สมัยเรียนมหาวิทยาลัย
ตอนนั้นรู้สึกขัดแย้งกับตัวเอง
เป็นความรู้สึกแบบ

“เดินหน้า...ไม่ได้ ถอยหลังก็ไม่ได้”

เก้ๆกังๆอยู่ตรงความอึดอัดใจ
ผมไม่ชอบระบบการศึกษาของที่นี่
แต่ผมไม่เรียนไม่ได้ เพราะนั่นเป็นหน้าที่ของนักศึกษา
และหน้าที่ของการเป็นลูกที่ดี

ผมเลือกนั่งคุยกับตัวเอง
ผ่านการเขียนและจดบันทึกความรู้สึกของตัวเอง
ลงไปในสมุดเล่มแล้วเล่มเล่า

เมื่อนับมาถึงวันนี้
ผมมีสมุดบันทึกเกือบ 50 เล่ม
แต่เล่มหลังๆกลายเป็นสมุดจดบันทึกคำคมของผมเสียมากกว่า
เวลาอ่านหนังสือเล่มไหน แล้วมีคำคมที่ผมชอบ
ผมจะคัดด้วยลายมือตนเองเก็บไว้ในสมุดบันทึก

เป็นความสุขอีกอย่างของผม
ที่ทำมาตลอดหลายปีที่ผ่านมา.