ความทุกข์กับการปล่อยวาง

ความทุกข์กับการปล่อยวาง

ทุกคนในโลกนี้มีใครไม่เคยมีความทุกข์บ้าง???

เรื่องของความทุกข์ของแต่ละคนก็ไม่เหมือนกัน ต่างคนต่างกรรมต่างทุกข์ บางคนทุกข์มาก บางคนทุกข์น้อย อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย คนจนทุกข์ไม่มีอันจะกิน คนรวยก็ทุกข์อยากมีชื่อเสียงนี้บ้าง ครอบครัวไม่มีความสุขบ้าง สรุปว่าทุกคนมีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น 

ตามหลักพระพุทธศาสนาท่านสอนว่า ไม่ให้เรายึดติด เพราะทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนอนิจจัง การที่เราไปยึดติดอะไรมากเราก็ยิ่งเป็นทุกข์มาก เพราะคิดว่าทุกสิ่งที่มีเป็นของของเรา พอลองมานั่งคิดๆดู เออ มันก็จริงนะ ลองคิดสิ ถ้าคิดว่าสิ่งที่มีมันไม่ใช่ของเรา เราจะทุกข์อยากเป็นเจ้าของมันอยากครอบครองมันมั้ย อะไรปล่อยได้ปลงได้ ก็ลองปล่อยมันดูปลงมันดู ความทุกข์มันก็ลดลง ในเมื่อตายไปเราก็เอาอะไรไปไม่ได้อยู่แล้ว แม้แต่ร่างกายของเราเอง

ไม่ใช่พูดถึงทุกข์ในเรื่องของความอยากครอบครองในวัตถุเรื่องเดียวนะ แต่มันยังเอาไปประยุกต์ในเรื่องของจิตใจได้ด้วย (ก็ในเมื่อทุกข์เกิดจากใจนี่น่า) ไอ้พวกที่มีความรักก็เหมือนกัน ตอนรักกันถามว่าทุกข์มั้ย ใครจะตอบว่าไม่ทุกข์เลย ก็คงต้องบอกว่าไม่เชื่อหรอก ตอนรักกันก็ทุกข์ ทุกข์ว่าเค้าจะไปมีคนอื่นอีกรึเปล่า ทุกข์กลัวเค้าจะไม่คิดถึงเรา ทุกข์ว่าเค้าไม่ตามใจเราเท่าที่ต้องการ แต่มันมีความสุขด้วยไง สุขมากกว่าทุกข์น่ะ คนเลยเข้าใจว่าคนมีความรักมันต้องมีความสุข พอเลิกรักกัน อันนี้ยิ่งทุกข์ใหญ่ ทุกข์ว่าทำไมเค้าถึงเลิกรัก ทุกข์เพราะมัวแต่คิดถึงเค้า เพราะเราไปยึดติดแล้วว่าเค้าเป็นของๆเรา บางคนเลิกกันไปแล้วยังไปตามง้ออีกฝ่าย อยากให้กลับมาเป็นอย่างเดิม พออีกฝ่ายไม่เอาด้วยก็ทุกข์หนักขึ้นร้องห่มร้องไห้ บางคนถึงขั้นเป็นบ้า ฆ่าตัวตายไปเลยยังมี ไม่รู้ไม่สงสารพ่อแม่ที่เลี้ยงเรามาหรือไง  ถ้าลองคิดซะใหม่นะว่า คนเราทุกคนเกิดมา เกิดก็เกิดคนเดียว ตายก็ตายคนเดียวซะ ไม่มีใครตามไปตอนตายด้วยหรอก อย่าไปคิดว่าเค้าเป็นของๆเรา คงทุกข์น้อยลง 

ความทุกข์ทั้งหลายอย่างเกิดจากใจของคนทั้งนั้น อย่างที่บอกไม่ยึดติดได้มากเท่าไหร่ก็ไม่ทุกข์มากเท่านั้น แต่อย่างว่านั่นแหละ เรื่องของจิตใจเป็นเรื่องที่พูดง่าย แต่ทำยาก ไม่งั้นคนเราจะมีความทุกข์กันทั้งโลกเหรอ....จริงมั้ย???...