แค่ "ยิ้ม" ก็ แย้ม ใจ..!!

แค่ิ "ยิ้ม" ก็ แย้ม ใจ..!!

ภาพรอยยิ้มของคุณตาที่เราเก็บมาฝาก เป็นภาพของคุณตาผู้พิการที่อาศัยทางเท้า
บริเวณหน้าท่าเรือข้ามฟากท่าพระจันทร์เป็นที่นอนเพื่อรอคอยเศษเงินจากผู้สัญจรที่ผ่านไปผ่านมาบริเวณนั้น 
เห็นอย่างนี้แล้วผมก็คงอดไม่ได้ที่จะแวะเข้าไปทักทายพูดคุย 
อย่างน้อยก็ในฐานะลูกหลานร่วมโลกคนหนึ่ง 
ที่ต้องการแสดงความห่วงใยต่อญาติผู้ใหญ่ในวัยที่สมควรได้รับการดูแลจากลูกหลาน 
“สวัสดีครับคุณตา” 
นั่นคือประโยคแรกที่ผมใช้ทักทาย 
คุณตาได้แต่มองผมแล้วยกมือขึ้นไหว้ แต่ไม่ตอบอะไร 
ได้แต่ยิ้มให้ 
“คุณตาสบายดีไหมครับ” 
ผมถามต่อและตามด้วยอีกหลายคำถาม แต่คุณตาก็ยังไม่ตอบ ได้แต่ยิ้มอย่างเดียว
ผมถึงได้รู้ว่าคุณตานั้นไม่ได้พิการทางร่างกายแต่ยังพิการทางการได้ยินอีกด้วย 
แม้ว่านั่นคือสิ่งบกพร่องที่เกิดขึ้นกับคุณตา แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่พร่องลงไปจาก
ใบหน้านั้นก็คือรอยยิ้มที่เกิดขึ้นตลอดการสนทนา 

ในความเป็นจริงนั้นผมไม่รู้่ว่าคุณตารู้สึกอย่างไร แต่เท่าที่ผมสัมผัสได้จากรอยยิ้มนั้น 

ผมคิดว่ามันเป็นยิ้มที่เปี่ยมไปด้วยมิตรภาัพ ไม่ได้ถูกปรุงแต่งหรือเสแสร้งเพื่อหวังผลอย่างใดอย่างหนึ่ง

ผมรู้สึกอิ่มในรอยยิ้มที่เกิดขึ้นของคุณตาจึงอดไม่ได้ที่จะขอถ่ายภาพของคุณตาในตอนนั้น

แม้เป็นมิตรภาพที่เกิดขึ้นงนช่วงเวลาสั้นๆ แต่มันสามารถสร้างความรู้สึกที่ดี ให้กับผมเหลือเกิน

อย่างน้อยมันก็ทำให้ผมได้รู้สึกได้่ว่าในพื้นที่ของสังคมใบนี้ ยังมีรอยยิ้ม มิตรภาพ และกำลังใจ

หากคุณเลือกที่จะมอง และเลือกที่จะทำความรู้จักกับมัน จะพบว่าเราก็ยังเก็บเกี่ยวสิ่งดีๆเหล่านี้ได้ตลอดสองข้างทางของการเดินทาง

และเมื่อไหร่ที่คุณรู้สึกว่าย่ำแย่ สิ่งที่เกิดขึ้นกับชีวิตคุณมันเลวร้าย ผมขอแนะนำให้คุณลองทำความรู้จักกับพวกเขาเหล่านั้นดูบ้างแล้วจะช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้น

http://viewshare.bloggang.com/