ความตายซ่อนตัวอยู่ในชีวิต ชีวิตซ้อนอยู่ในความตาย

เขียนโดย : กะว่าก๋า




 

มนุษย์เราถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร ?
นั่นเป็นคำถามที่ผมพยายามหาคำตอบอยู่


คำถามนี้ไม่อาจตอบได้ด้วยความรู้ที่เราได้รับจากห้องเรียนและระบบการศึกษา

ไม่อาจตอบได้ด้วยความรัก ความห่วงใยจากคนที่เรารักและรักเรา

ไม่อาจรู้ได้ด้วยความอบอุ่นภายในครอบครัว
 

...................................
 

แต่เราเรียนรู้ได้จาก “ความตาย”
 

...................................

 

“ความตาย” น่ากลัว โหดร้าย หดหู่
แต่เราหนีพ้นไปจากมันได้หรือ ?

ยิ่งหนี ยิ่งวิ่งเข้าหา
และจู่โจมไปยังส่วนที่ลึกเร้นที่สุดของชีวิต


เราถูกสอนไม่ให้พูดถึงความตาย
เพราะว่ามันทำให้เรารู้สึกกลัว ไม่มั่นคง หดหู่
สูญเสีย พลัดพราก จากลา
และที่สุดมันเป็นเรื่องอัปมงคล เป็นลางร้ายที่ไม่ควรพูดให้เสนียดปาก
 

................................

 

เพราะการพยายามหลบเลี่ยงความจริงแบบนี้หรือไม่
เราจึงประมาทในการใช้ชีวิต

เกลียดชังคนรอบข้าง หงุดหงิดใจเมื่อเขาไม่เป็นอย่างที่เราคาดหวัง
แต่เรากลับไม่คิดแก้ไขหรือปรับเปลี่ยนมุมมองนี้
เพราะเราคิดว่า

"ยังมีเวลาให้ปรับความเข้าใจกันอีกเยอะ”

เราจึงผัดวันประกันพรุ่งกับความฝัน ความหวังที่เคยตั้งไว้ในใจ
เพียงเพราะคิดว่า

“เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยทำ”

เราจึงเลือกที่จะใช้ชีวิตอยู่บนความหวาดกลัว
ไม่กล้าเผชิญหน้ากับปัญหา ไม่กล้าลุกขึ้นตีต้านอุปสรรคของชีวิต
เราได้แต่ซ่อนตัวอยู่เบื้องหลังชีวิตด้วยความขลาดกลัว


คนกล้าที่บ้าบิ่น นั่นย่อมเป็นคนโง่ที่ไร้ปัญญา
แต่คนกล้าที่แท้ คือ คนกล้าที่ใช้ชีวิตอยู่เหนือความตาย
คือ คนผู้เข้าใจในหลักของการเกิด แก่ เจ็บ ตาย

เข้าใจความตาย
ก็เข้าใจชีวิต

 

.....................................
 

มนุษย์ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้มาเบียดเบียน
เอารัดเอาเปรียบกัน
หากแต่ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อทำตัวเองให้มีคุณค่า
มีประโยชน์ต่อโลกและคนรอบข้าง

ไม่ต้องคิดหวังไปไกลถึงการทำในสิ่งที่ยิ่งใหญ่ระดับโลก
แค่เราทำตัวเองให้ดี ทำตัวเองให้มีคุณค่า
แสงสว่างในตัวเราจะถูกจุดขึ้น
และส่งต่อมันไปกับความหวังของทุกผู้คนที่เป็นชนรุ่นหลัง

 

.......................................
 

“ความตาย” กำลังบอกสอนอะไรเรา ?

ความตายบอกว่าชีวิตนี้สั้นนัก
จงทำวันนี้ให้ดีที่สุด
จงดูแล รักใคร่คนที่เรารักและคนที่รักเราอย่างดีที่สุด
จงใส่ใจและทำปัจจุบันขณะให้มีคุณค่ามากที่สุด

เพราะเราไม่มีโอกาสได้ล่วงรู้เลยว่าเราจะอยู่อีกนานเท่าไหร่

 

........................................

 

ทุกข์หนึ่งนาที ความสุขในชีวิตหายไปหนึ่งนาที
ทุกข์หนึ่งวัน ความสุขหายไปหนึ่งวัน
ทุกข์ตลอดชีวิต ตายดับลงไปพร้อมความปวดร้าว..

 

............................................

 

มนุษย์เราถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร ?
นั่นเป็นคำถามที่ผมพยายามหาคำตอบอยู่
“ความตาย” คือ สิ่งที่ผมครุ่นคิดถึงมันตลอดเวลา
เปล่า --- ครุ่นคิดไม่ใช่หมกมุ่น
ผมคิดถึงห้วงเวลาที่สำคัญยิ่งของชีวิต


มนุษย์เราถูกสร้างขึ้นมาเพื่ออะไร ?

 

--- มนุษย์ถูกสร้างมาเพื่อตาย

แต่ก่อนตาย

เขาควรสร้างคุณค่าอะไรบางอย่างทิ้งไว้ให้กับโลกบ้าง ----
 

นั่นคือคำตอบของผม .