ปลูกไผ่กลางกองเพลิง

เขียนโดย : กะว่าก๋า














เธอมีความศรัทธา
เชื่อในสัจธรรมอันพิสูจน์ได้
โลกนี้มีเพียงสองโลก


เธอมีความหวัง
สักวันหนึ่งจะไม่เกิด-ตาย
และจะกลืนหายไปกับสภาวะแห่งธรรม


เธอเปี่ยมเมตตา
จึงไม่คิดแบ่งแยกเขา-เรา
ไร้ต่ำ-สูง...ทุกชีวิตล้วนเท่าเทียม


เธอรู้จักประมาณตน
เธอรู้จักพอเพียง
เธอรู้จักเพียงพอ


เธอมีความสุขุม
มือหนึ่งถือกระจกเงา
เพื่อสะท้อนตัวตนที่แท้จริงแห่งตน


เธอมีความเข้มแข็ง
แต่เธอไม่รังแกใคร
ความแข็งแกร่งนี้มีไว้เพื่อปกป้องตนเอง


เธอมีความยุติธรรม
เธอแบ่งแยกถูก-ผิด-ชั่ว-ดี
ด้วยเหตุและผล


เธอจึงทำลายความโลภ
ความยโสโอหัง ตัณหา โทสะ
ความตะกละ ความริษยา และความเกียจคร้าน
จนหมดสิ้นไปจากชีวิตของเธอ


ปลูกไผ่กลางกองเพลิง
ใครว่าเป็นไปไม่ได้
แต่เธอทำได้...เพราะเธอศรัทธา.