เขาล้มลงและฉันเดินผ่านเลย

เขียนโดย : กะว่าก๋า

มันเป็นไปไม่ได้
ที่ฉันจะยื่นมือช่วยเหลือ
คนทุกคนที่ผ่านเข้าในชีวิต


เขาล้มลง
และฉัน
เดินผ่านเลย


ฉันมิได้ใจดำ
หรือใจคอโหดเหี้ยม
แต่ฉันมีเหตุผลบางอย่างเก็บซ่อนในใจ


บางครั้ง
เธอก็ต้องล้มลง
และลุกขึ้นยืนด้วยตัวของเธอเองบ้าง


มิใช่รอ
ให้มีมือหยิบยื่น
ฉุดดึงรั้งในทุกครั้งที่เธอล้ม


เราต่างมีชีวิต
เป็นของตัวเอง
และเราต้องดูแลรักษามัน

ล้ม
ก็ต้อง
ลุก


ลุกยืนได้
ก็ล้มลงได้
ไม่มีใครอยู่ยั้งยืนยง



เขาล้มลง
และฉัน
เดินผ่านเลย


ผ่านเลย
แต่มิได้เพิกเฉย
ฉันอยู่ไม่ห่างเลย


และพร้อมยื่นมือเข้าช่วยเหลือ
หากเธอเจ็บจนลุกขึ้นยืนไม่ไหว
ฉันพร้อมคอยพยุงประคับประคอง


ชีวิต……
ที่ปราศจากบาดแผลและริ้วรอย
ย่อมมิอาจเรียกได้ว่าเป็น “ชีวิตที่แท้จริง”.