ฉันเป็นเพียงนกที่ไม่อยากบิน

เขียนโดย : กะว่าก๋า





 

ฉันไม่ถามหรอก
ว่าทำไม
มนุษย์ต้องหายใจ
 

ฉันไม่สนหรอก
ว่าทำไม
นกต้องบินอยู่บนฟ้า


ฉันแค่คิดว่า
บางเวลา
ฉันก็เป็นนกตัวหนึ่ง


นกที่ไม่อยากบิน
นกที่ไม่มีเหตุผล
ว่าทำไมถึงไม่อยากบิน


ฉันเป็นนกที่อยากเดิน
อยากเดินอยู่ใต้ร่มเงาไม้
และปล่อยให้สายลมบนพื้นดินริ้วไล้ร่างกาย


ลมบนฟ้านั่นหนาวจนยะเยือก
สายลมที่พร้อมกรีดเฉือนผิวกายให้แหว่งวิ่น
และเมฆขาวก้อนนั้นก็ทำให้น้ำตาไหลพรากอย่างไม่มีเหตุผล

......................................
 

ฉันเป็นนกที่ไม่อยากบิน
ก็แค่ไม่อยากบิน
ไม่ต้องถามได้ไหม...ว่าทำไมฉันถึงไม่อยากบิน.