ดวงอาทิตย์ในดวงตาข้างขวา

เขียนโดย : กะว่าก๋า








เมื่อคนคนหนึ่งเฝ้าถามตัวเองว่า
ชีวิตฉันช่างเลวร้าย
พบเจอแต่เรื่องผิดหวังตลอดเวลา


นั่นเป็นเพราะกรรมเก่าบันดาล
นั่นเป็นเพราะชาติภพบันดลใช่ไหม
เราทำได้เพียงนั่งมองดูโชคชะตากำหนดชะตากรรมใช่ไหม ?


ดวงอาทิตย์ในดวงตาข้างขวา
สะท้อนแสงอันเจิดจ้า
แสงนั้นทิ่มแทงไปที่จิตใจอันมืดบอด


ประกายระยิบระยับนั้น
เจิดจรัส....
และนำทางไปสู่แสงแห่งพุทธิปัญญา



.................................................



กรรม คือ การกระทำ
การกระทำเกิดจากการพูดซ้ำๆ
พูดซ้ำๆนำไปสู่การคิด
คิดซ้ำๆ
นำไปสู่การกระทำ
กระทำซ้ำๆ
นำไปสู่ความเคยชิน
ความเคยชินนำไปสู่อุปนิสัย
อุปนิสัยนำไปสู่ชีวิต
ชีวิตนำไปสู่การกระทำ

การกระทำ คือ กรรม



..................................................



ชีวิตที่ต้องพานพบปัญหา
ชีวิตที่ต้องตกต่ำดำดิ่ง ผิดหวังซ้ำซากไม่ว่าจะเรื่องชีวิต
หน้าที่การงาน ความรัก ครอบครัว
ใช่หรือไม่ว่าทุกความผิดหวังนี้
ล้วนเกิดจากการกระทำของตัวเราทั้งสิ้น


เราต่างล้วนสร้างพิษร้ายไว้ในดวงตา ดวงใจ
เราต่างสร้างความน้อยเนื้อต่ำใจ สร้างความอิจฉาริษยา
สร้างความมุ่งมาดปรารถนาหวังให้ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไปอย่างที่ใจเราต้องการ


พิษร้ายที่ถูกกักขังในใจเรามาอย่างยาวนาน
สะสมชั่วนาตาปี สะสมผ่านวันเวลา
จนพิษร้ายเข้าเกาะกุมติดยึดอยู่ในใจ
บดบังปัญญาอันกระจ่างแจ้ง
ให้กลายเป็นแสงริบหรี่หมองมัว



....................................................



น้ำในแก้วที่เต็มไปด้วยพิษ
ถามว่าเราจะแก้ไขอย่างไร
มีทางเดียว คือ เติมน้ำสะอาดลงไป
เพื่อเจือจางพิษร้ายให้คลายความเข้มข้นลง
เติมเข้าไปเรื่อยๆ จนน้ำดีล้างพิษร้ายไปจนหมดสิ้น

น้ำที่ว่าคืออะไร ?
น้ำที่ว่าคือ เมตตาธรรม คุณธรรม จริยธรรม
ศีลธรรม
และ การรู้ความเท่าเทียมแห่งสรรพชีวิต


...................................................



พิษร้ายที่นอนขุ่นอยู่ก้นแก้ว
แม้มีเพียงน้อยนิด
แน่นอน...เมื่อแก้วถูกเขย่า
พิษนั้นย่อมหลอมรวมกับน้ำในแก้วอีกครั้ง
ทางเดียวที่จะทำได้ คือ ต้องนำพิษออกจากแก้ว

และทางแห่งความเป็นที่สุด...
คือ ไร้ทั้งพิษ ไร้ทั้งน้ำ ไร้ทั้งแก้ว
เมื่อไร้แก้ว....ยังเหลือสิ่งใดให้พิษเข้าเกาะกุม



....................................................



ฉันจ้องมองเมฆบนฟ้า
ดวงอาทิตย์ในดวงตาข้างขวาเจิดจรัสแจ่มจ้า
ฉันยิ้ม....และหลับตาลง