ทำบุญด้วยศรัทธา...

ทำ บุ ญ ด้ ว ย ศ รั ท ธ า ....

นึกถึงคำพูดของ “หลวงพ่อพุทธทาส” ที่เคยเทศน์สอนเรื่องการทำบุญไว้ว่า

“อย่าได้หลงบุญบ้าบุญจนทำให้เกิดความทุกข์กับตน แต่ให้ทำบุญให้เกิดคุณ

โดยไม่ไปทำลายความดีของบุญ” ท่านหมายความว่าถ้าจะทำบุญก็ให้ทำด้วยความพอดี

อย่าทำบุญแล้วต้องพาชีวิตเศร้า เพราะทำกันจนหมดเนื้อหมดตัว

      บางสำนักมักเชิญชวนให้ญาติโยมทำบุญครั้งละมากๆ โดยบอกว่ายิ่งทำมากยิ่งได้มาก

ส่วนญาติโยมพอได้ยินก็พากันทุ่มมากมาย บางคนทำเป็นล้าน บางคนหลายก็ล้าน
ที่วัดสวนแก้วมีโยมหลายคนมาถือศีลปฏิบัติธรรมเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนเวลาทำบุญทุ่มแทบจะหมดเนื้อหมดตัว

หาเงินมาได้เท่าไรทำบุญหมด อาตมาฟังแล้วรู้สึกสะเทือนใจที่ญาติโยมขาดความเข้าใจในเรื่องการทำบุญ

เพราะหวังว่ายิ่งทำมากเงินทองก็จะกลับมาหรือได้บุญมาก ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิด

เพราะการทำบุญในพุทธศาสนานั้นเน้นจิตศรัทธา ไม่ใช่จำนวน

       ยุคนี้หากวัดไหนมีสื่ออยู่ในมือสามารถใช้สื่อเรียกคนมาทำบุญได้ บางวัดสามารถดึงคนได้ไม่ใช่น้อย

บางวัดถึงขนาดบอกว่ายิ่งทำยิ่งเพิ่ม เงินจะไม่มีวันหมด ทั้งๆที่ไม่มีหลักประกันว่าจะเพิ่มจริงหรือไม่

กลายเป็นว่าคิดจะเอาบุญเป็นใหญ่ เอาภัยเป็นรอง

ฟังแล้วรู้สึกสงสารที่เชื่อเรื่องการทำบุญครั้งละมากๆกันหัวปรักหัวปรำ

โดยไม่ใช้ปัญญาพิจารณาบุญให้รอบคอบ

          อาตมาอยากบอกว่าการทำบุญเป็นสิ่งที่ดีและพึงกระทำ แต่ควรทำให้สมกับฐานะ

อย่าทำบุญด้วยความเชื่อที่ว่าทำมากๆจะได้บุญมากจนกลายเป็นการทำบุญที่มีเท่าไรก็ทำบุญหมด อันนี้ไม่ถูก

      ใครจะมาทำบุญที่วัดสวนแก้วอาตมาไม่เคยบอกให้ทำกันมากๆ

ส่วนเงินที่ญาติโยมทำบุญมาวัดจะนำมาเป็นกองทุนไว้ช่วยเหลือคนยากจนต่อไป

รวมทั้งคนที่หมดตัวเพราะการทำบุญอาตมาก็ช่วย ซึ่งช่วยมาแล้วหลายคน

หรือจะเรียกว่าเป็นกองทุนช่วยเหลือนักบุญยามตกอับก็น่าจะได้

   โยมทั้งหลายอย่าคิดว่าทำบุญแบบทุ่มแล้วจะไม่มีวัดตกอับ มาดูที่วัดสวนแก้วได้

ลองมาฟังหรือแลกเปลี่ยนความรู้ความคิดว่าการทำบุญแบบทุ่มสุดๆเป็นอย่างไร เพราะลูกเต้าคนเหล่านี้ยังโมโหโทโส

หาว่าแม่เมาบุญหลงบุญจนลืมครอบครัว กลายเป็นว่าไล่แม่ไปอยู่วัดเพื่อแสวงบุญแทน
        เพราะฉะนั้นอยากฝากบอกไปยังคนที่เห็นใครทำบุญแบบทุ่มบุญแล้วอยากทำบ้าง

อยากเตือนให้ระวังไว้บ้าง เพราะมีตัวอย่างให้เห็น

และสามารถเข้ามาพูดคุยกับญาติโยมเหล่านี้ได้ว่าเขาหมดตัวได้อย่างไรกับการทำบุญแบบทุ่มบุญ
       การทำบุญเป็นเรื่องของศรัทธาที่ต้องบวกด้วยปัญญา

อย่ายึดการทำบุญในแบบโฆษณาชวนเชื่อว่าทำมากจะได้มาก เพราะไม่ต่างอะไรกับครั้งหนึ่งที่จตุคามรามเทพมาแรง

และมักบอกอยู่เป็นประจำว่าคนนั้นรวยเพราะแขวนจตุคามรามเทพ

เรื่องบุญจึงเป็นเรื่องเดียวกันที่ต้องเข้าใจว่าไม่ใช่การทำบุญโดยยึดปริมาณมากกว่าแล้วจะได้ผลบุญมากตาม

ถ้าทำอย่างนั้นน่าจะเรียกได้ว่า เอาบุญมากลบปัญญา
       การทำบุญยังต้องทำแบบสายกลาง คือต้องไม่ทำแบบทุ่มสุดตัว มีเท่าไรทำบุญหมดคงไม่ได้

เพราะชีวิตเราต้องกินต้องใช้ในเรื่องอื่นด้วย หรือในทางตรงกันข้ามอย่าตะหนี่ถี่เหนียวกับการทำบุญ

คือคิดแต่ว่าเสียดาย ไม่อยากเสียเงิน ทีเอาเงินไปซื้อของฟุ่มเฟือยที่ไม่จำเป็นกับชีวิตกลับมือเติบ

แพงเท่าไรไม่ว่าซื้อหมด หรือแม้แต่เอาไปเล่นการพนันและหมดไปกับเหล้ายา อันนี้ก็เกินไป

จริงๆการทำบุญโดยไม่ใช้เงินเลยก็มี ซึ่งถือว่าเป็นอานิสงส์เหมือนกัน 

พระพยอม กัลยาโณ