นั่งคุยกับตัวเองอีกครั้ง

เขียนโดย  :  กะว่าก๋า

เมื่อตอนอายุ 30 ผมนั่งพิมพ์ข้อความนี้

พิมพ์เป็นกระดาษแผ่นเล็กๆเคลือบพลาสติกเก็บไว้ในกระเป๋าพกตลอดเวลา
ทุกครั้งที่นึกได้ก็หยิบขึ้นมาดู

เมื่อคืนผมหยิบออกมาอ่านอีกครั้ง ข้อความทั้งหมดมีดังนี้
 

ตัวตนของฉันเมื่ออายุ 30 ปี



1. แม้เงินจะเป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องใช้ในการดำรงชีวิต
แต่เงินไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างของชีวิต

2. คนทุกคนไม่ว่าระดับไหน ล้วนมี “คุณค่า” ภายในตัวเอง
ดังนั้น..อย่าดูถูกคนอื่น
 

3. ใช้ศีลธรรมและคุณธรรมในการดำเนินชีวิต
ใช้ความจริงใจในการคบหาผู้คน
 

4. ชีวิตคนมีขึ้นมีลง รวยได้ จนได้ ล้มแล้วก็ลุกขึ้นยืนใหม่ได้
 

5. ปัญหาทุกปัญหา มีไว้ให้แก้ไข ไม่ใช่ให้ยอมแพ้
 

6. อย่าประมาท...พร้อมรับความตายอยู่เสมอ มีสติในการใช้ชีวิต
 

7. มีอารมณ์ขัน แม้ในวันที่โลกดูเลวร้ายที่สุดก็ตาม
 

8. อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
ถ้าทำอะไรกับมันไม่ได้ จงยอมรับความจริง
 

9. อย่าให้ใครมาบอกว่าเราต้องเป็นยังไง
รักษาความเป็นตัวของตัวเองเอาไว้
 

10. จงมีความสุขกับการใช้ชีวิต
จะทุกข์บ้างก็ช่างมัน เดี๋ยวมันก็ผ่านไป
 

11. ดูแลคนที่เรารักและรักเราให้ดีในทุกขณะ
เขาเป็นคนสำคัญที่สุดสำหรับเราเสมอ
 

12. ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย เป็นคนคิดดี ทำดี
ทั้งกับตัวเองและคนรอบข้าง




บางคนเคยบอกผม “ใครจะไปทำได้”...
ผมไม่คิดเช่นนั้น เพราะผมกำลังทำ
กำลังเตือนตัวเองให้อยู่ในเส้นทางความเชื่อของผม
ทำไปจนติดเป็นนิสัย

แน่นอนในความเป็นมนุษย์ปุถุชน
ผมอาจเดินตกข้างทางบ้างตามอารมณ์วิสัย
แต่นี่เป็นเส้นทางที่เราเลือกเอง
เราเชื่อว่า มันจะนำเราไปสู่ “ความสุข” แบบที่ตัวเราต้องการ



................................................


หลายปีที่ผ่านมาผมรู้สึกว่าชีวิตตัวเองเรียบง่ายขึ้น
มีความสุขกับอะไรได้ง่าย  ง่ายจนคนรอบข้างแปลกใจ

ผมบอกคุณได้ว่าต้องทำยังไงชีวิตถึงจะมีความสุข
แต่คุณจะเชื่ออย่างที่ผมเชื่อหรือเปล่า

ความสุขของคนเราไม่เหมือนกัน
วิธีการเข้าถึงความสุขก็แตกต่างกัน....



..............................................



ผมจะนั่งคุยกับ “คุณ” อีกครั้ง
แม้ตอนนี้คุณจะไม่ใช่ผู้ชายในวัย 30 ปี อีกต่อไปแล้วก็ตาม.