รูปวาดของกะว่าก๋า

รูปวาดของกะว่าก๋า
 

จบมาใหม่ๆ มาทำงานที่ร้าน
วาดรูปนี้เป็นรูปแรก เด็กๆชอบมาก
เขียนไว้รูปหนึ่งแต่มีลูกค้าชาวญี่ปุ่นมาขอซื้อไป
ขายครับ
ขายได้ราคาสามพัน ก็เลยต้องวาดรูปนี้ขึ้นใหม่
ด้วยสีโปสเตอร์ หลังจากนั้นไม่ยอมขายแล้วครับ
ขี้เกียจวาด หึๆๆๆ
ครั้งแรกเจอเป็นลายเส้นอยู่ในร้านถ่ายเอกสาร
ก็เลย copy มาหนึ่งใบ แต่มาเติมและทำเพิ่มอีกเกือบเท่าตัว
ใบหน้าจึงหลากหลายอารมณ์






รูปนี้วาดให้เพื่อนรุ่นพี่ที่สนิทกันมาก
พี่เค้าสร้างบ้านใหม่ แล้วผมก็คิดว่าให้รูปวาดท่าจะดี
ไม่เคยได้วาดรูปเลยตั้งแต่จบมาเกือบ 7-8 ปี
ต้องเคาะสนิมใหม่หมด.....
แถมรูปนี้เขียนบนผ้าใบขนาดใหญ่พอสมควรครับ
ประมาณ 80 x 1.20 เมตร
แต่ก็ได้ผลงานที่น่าพอใจ ทุกวันนี้ใครไปบ้านพี่เค้าก็ต้องถามถึงคนวาด
ว่าเป็นใครมาจากไหน

ครั้งหนึ่ง....ผมนั่งทำงานอยู่ที่ร้านมีคุณป้าท่าทางแบบคุณนาย
เดินเข้ามาที่ร้าน บอกว่าอยากพบ "อาจารย์"
ผมก็ถามว่าอาจารย์ไหนเหรอครับ...
"อาจารย์วีระกิจน่ะคะ ที่เป็นศิลปินวาดภาพน่ะคะ
อยากพบท่านหน่อย อยากได้รูปไปติดที่บ้าน"
ผมก็เลยหัวเราะไม่ออก ได้แต่บอกไปว่ารูปที่เห็นน่ะ
ผมเป็นคนวาด แต่ไม่ได้วาดรูปเป็นอาชีพครับ
ครึ้มอกครึ้มใจดีเหมือนกันครับ เหมือนเป็น "อาจารย์เฉลิมชัย" ยังไงก็ไม่รู้ 5555





สามรูปนี้วาดให้ภรรยาครับ
ตอนนั้นเป็นแฟนกันก่อน
คุยโทรศัพท์กันไปมาไม่รู้วกเข้ามาเรื่องดอกไม้ได้ยังไง
ผมเลยรีบเสนอตัวว่า อยากวาดรูปดอกไม้ให้
3รูปนี้วาดก่อนรูปใหญ่ข้างบนอีกครับ
เพราะฉะนั้นก็วางพู่กันไปนาน แต่รู้สึกแค่อยากทำอะไรให้เค้าสักหน่อย
ก็เลยวาดๆๆๆๆๆๆ......เสร็จแล้วก็เอาไปมอบให้
ทุกวันนี้ก็ย้ายรูปจากบ้านเค้ามาติดที่ในห้องของเราแล้วครับ
ผมว่าเป็นวิธีจีบผู้หญิงที่ดีมากนะครับ
ดอกไม้สดเราให้ไปไม่กี่วันก็เหี่ยว แต่นี่เราเห็นทุกวันเลย
แถมไม่มีวันเหี่ยวเฉาด้วย













ปัจจุบันรูปนี้วางไว้ในห้องน้ำแล้วครับ
ชุดงานนี้ผมวาดไว้เจ็ดแปดรูป
รูปที่เหลือไปอยู่ตามบ้านเพื่อน บ้านรุ่นพี่หมดแล้วครับ
เค้าขอผมก็ให้....เหลือเก็บไว้รูปเดียวที่ชอบที่สุด





รูปนี้วาดไว้เกือบสิบปีแล้ว
เป็นปากกาเขียนเป็นตัวอักษรอ่านว่า

เมื่อวานไม่มี
วันนี้ไม่มี
พรุ่งนี้ไม่มี

เขียนเตือนใจตัวเอง
ปัจจุบันรูปนี้ก็อยู่ในห้องน้ำอีกเช่นกัน