:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องเสือย้อมแมว ::
สงบและเงียบคือสิ่งที่ดีที่สุด
ใช้ชีวิตแบบเงียบสงบและราบรื่นมาโดยตลอด
ถ้าเราถือคติแบบนี้
มีคุณและโทษอย่างไรบ้างครับ
เราจำเป็นต้องมีฝันอันยิ่งใหญ่ไหมครับ
ถึงจะปีนเทือกเขาเอเวอเรสต์
หรือทำสิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้
หากสิ่งที่เราตามหามันอยู่ไกลเกินกว่าจะไขว่คว้า
ถ้าหากพี่ก๋ามีฝันอันยิ่งใหญ่
ฝันนั้นคืออะไร
คำถามโดย : เสือย้อมแมว
พี่ก๋าไม่เคยฝันอะไรมานานมากแล้ว
ทั้งฝันกลางคืนและฝันกลางวัน
ไม่ได้มีเป้าหมายอะไรที่ยิ่งใหญ่
ไม่ได้มีแผนการอะไรทั้งแผนประจำวัน แผนประจำปี
ไม่ได้สนใจเรื่องของ “จุดหมาย”
แต่สนใจเรื่องราวระหว่าง “การเดินทาง
สงบและราบรื่นคืออะไรครับ ?
ชีวิตที่มีแต่ความสุขมีจริงล่ะหรือ ?
หนีไปอยู่กลางหุบเขา
ที่นั่นมีแต่ความสงบจริงๆหรือเปล่า ?
นักบวชที่บวชแต่กายไม่ได้บวชจิต
ต่อให้ถือเพศบรรพชิต
ก็ยังไม่อาจเข้าถึงธรรม
ถ้าใจสงบ
อยู่ท่ามกลางคนนับล้าน
ใจกลับไม่ตื่นตระหนก ไม่สั่นไหวไปตามสิ่งเร้า
ถ้าพูดถึงความสงบ
ต้องชี้ให้ชัดว่าเป็นเรื่องของ “จิตใจ”
ไม่ใช่เรื่องของ “กาย” หรือ “สภาพแวดล้อม” ที่อยู่ล้อมรอบตัวเรา
ถ้าชีวิตคนเรามีอายุขัยประมาณ 70 ปี
พี่ก๋าปักหมุดไมล์เกินค่อนชีวิตไปแล้ว
อะไรคือเป้าหมายหรือความฝันอันยิ่งใหญ่ ?
ตอนนี้พี่ก๋าไม่มีคำตอบเลยครับ
แค่ทำทุกอย่างที่กำลังผ่านเข้ามาในชีวิต
แค่ทำนาทีที่กำลังผ่านไปให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง
ไม่ได้คิดอะไรไกลเกินกว่าสายตาตัวเองจะมองเห็น
แค่ทำสิ่งที่มองเห็นเบื้องหน้าให้ดีที่สุดยังทำไม่ได้
จะไปเสียเวลาคิดเปลี่ยนฟ้าพลิกแผ่นดินทำไมครับ
ถ้าแค่ตัวเองยังดูแลความรู้สึก ดูแลความคิดของตนเองยังไม่ได้
จะไปตั้งปณิธานใหญ่ยิ่งทำไมให้ตัวเองต้องผิดหวังและเจ็บปวด
ถ้าไปถามเศรษฐีพันล้านในวันที่เขายังยากจนข้นแค้น
จะมีใครกล้าพูดหรือครับว่าสักวันผมจะรวยเป็นมหาเศรษฐี
ถ้าพูดหลังจากรวยก็ว่าไปอย่าง
แต่เกือบทั้งหมด....เขาไม่เสียเวลาฝันหรอกครับ
แต่ “ลงมือทำ”
ทำจนสุดกำลัง ทำจนสุดชีวิต
คนที่มัวแต่คิด มัวแต่ฝัน
จะสูญเสียเวลาอันมีค่าที่จะพัฒนาตนเอง
เวลาเดินขึ้นดอย
พี่ก๋าเป็นคนเดินช้ามาก
แล้วไม่ค่อยมองยอดดอย
แต่มองปลายเท้าตัวเอง
พยายามไม่คิดถึงจุดหมาย
แต่เดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก
หยุดชื่นชมความงามรอบตัว
สูดหายใจแรงๆ เอาอากาศสะอาดเข้าปอด
ปาดเหงื่อบ้าง นั่งหอบบ้าง
“เดินทีละก้าว เคี้ยวข้าวทีละคำ”
นี่คือวิธีคิดของพี่ก๋าในการใช้ชีวิต
ฝันที่ยิ่งใหญ่---ไม่มี
ปณิธานที่มุ่งมั่น---ไม่มี
ใครจะเป็นใหญ่เป็นโต
ใครจะโหยหาความสำเร็จ ชื่อเสียง เงินทอง
ใครมีความสุขกับสิ่งใดก็ทำไปเถอะครับ
ขอให้เรารู้ว่าเราต้องการอะไร
และเดินทางไปตามความคิดความเชื่อนั้นให้สุดทาง
แค่อย่าลืมว่าก่อนถึงเป้าหมาย
มันมีเรื่องราวมากมายให้เรียนรู้และค้นหา
จะดีกว่าไหมถ้าจะได้หยุดชื่นชมความงามต่างๆที่อยู่รายรอบกาย
เรื่องดีเรื่องร้ายก็คล้ายครู
ที่สอนให้เราเติบโตอย่างยั่งยืน
จะรีบวิ่งไปสู่จุดหมายทำไม
หากใครถามว่าเห็นอะไรบ้างระหว่างทางที่ผ่านมา
แล้วเราบอกใครไม่ได้เลยว่าเราได้ผ่านได้เห็นอะไรมาบ้าง
เพราะมัวแต่สาละวนกับการวิ่งเข้าสู่เส้นชัย
จนหลงลืมความสวยงามของการเดินทางไปจนหมดสิ้น
นั่นยังควรเรียกขานว่า “การเดินทาง” อยู่อีกหรือ
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่