บทความทั่วไป

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ : เดินด้วยใจไปกับมนุษย์ล้อมหัศจรรย์ ::

กะว่าก๋า

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ ::




:: เดินด้วยใจไปกับมนุษย์ล้อมหัศจรรย์ ::




เขียนโดย : โสภณ ฉิมจินดา

























เคยไหมครับ
อยากออกเดินทางท่องเที่ยว
แต่ที่ทำคือ คิดแล้วคิดอีก รอความพร้อม
รอวันว่าง รอเงินในกระเป๋ามีเต็มที่
รอเพื่อนร่วมทริปว่างตรงกัน
ฯลฯ


ก่อนจะพบว่าท้ายที่สุดแล้ว
เราไม่ได้เดินทางไปไหนเลย....





























น้องโสภณเขียนเรื่องราวได้น่าอ่าน
แม้จะออกตัวว่านี่เป็นหนังสือเล่มแรกของตนเองก็ตาม


ในเล่ม...น้องโสภณเขียนเล่าประสบการณ์การเดินทางด้วยวิธีการ “โบกรถ”

ใช่ครับ --- โบกรถจากคนแปลกหน้า คนที่ไม่เคยรู้จักมักจี่
ลำพังการเดินทางปกติว่ายากแล้ว

แต่น้องโสภณเลือกวิธีการโบกรถ
นี่เป็นสิ่งที่ผมเองต้องค้อมคารวะให้กับน้องเขาจริงๆ


การนั่งรอคอยหลายชั่วโมง
เพียงเพื่อขออาศัยรถไปลงยังจุดต่างๆ
เพื่อจะได้เดินทางไปยัง “เป้าหมาย”....

ไม่ง่ายเลย... ไม่ง่ายเลย
































แต่น้องโสภณได้บอกเล่าไว้ในหนังสือแล้วว่า
เพราะวิธีการเดินทางแบบนี้ต่างหาก
ที่ทำให้ “เรื่องราวระหว่างการเดินทาง”
มีรายละเอียดและความประทับใจมากกกว่าการเดินทางไปถึง “จุดหมาย”



รอยยิ้ม มิตรภาพ ความเอื้ออารี
สิ่งเหล่านี้ต่างหากที่น้องโสภณได้รับในขณะ “เดินทาง”
































“ถ้าต้องรอทุกอย่างให้พร้อมสำหรับคนพิการ
ผมก็คงไม่ไต้องเดินทางไปไหนเลย”


คำพูดนี้ของน้องโสภณสะกิดใจผมอย่างแรง...


ทุกวันนี้ผมเดินทางน้อยลง
เพราะมีเงื่อนไขในชีวิตมากมายที่ตั้งขึ้น


จะเดินทางทีหนึ่ง
คิดไปเสียทุกอย่าง รอไปเสียทุกสิ่งให้พร้อมก่อน

และผมก็พบว่าตัวเอง
ไม่ได้เริ่มต้นออกเดินทางไปไหนเลย.....














การเดินทางเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต
และชีวิต คือ การเดินทาง







อยากให้ทุกคนได้เดินทางเข้าไปสู่หัวใจของตนเอง
ไม่ว่าจะเลือกเดินทางด้วยวิธีใด
ไม่ว่าจะไปกับใคร ที่ไหน อย่างไร ?


อย่าลืมหยุดชื่นชมความสวยงามของชีวิตที่อยู่รายทางนะครับ




























 

กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่