บทความทั่วไป

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ ~ ชูมาน ::

กะว่าก๋า

 

 

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ ~ ชูมาน ::





เขียนโดย : พิบูลศักดิ์ ละครพล

























ชูมาน..นวนิยายเล่มบาง
ที่ตีพิมพ์ครั้งแรกในปี พ.ศ. 2524


เรื่องราวความรักของหนุ่มสาวยังคงตราตรึงใจเสมอ


ชูมาน สาวน้อยวัยสิบเจ็ดผู้ร่าเริง สดใส
กับ ประดับใจ ชายหนุ่มผู้มีโลกส่วนตัวสูงลิบและยากจะเข้าถึง



















30 ปีผ่านไป....

ความรักในนิยายเล่มนี้
ยังคงสามารถเงาสะท้อนความรัก
ของหนุ่มสาวในโลกยุคไฮเทคโนโลยีได้เป็นอย่างดี

จะร้อยปีพันปีที่แล้ว
จนนับเนื่องไปถึงร้อยปีพันปีข้างหน้า

ความรักไม่มีวันเปลี่ยนรูปแบบ

มันยังคงสร้างความสุขสมใจยามเมื่อรักสมดังใจปอง
และมอบความเจ็บปวดรวดร้าวในยามที่ต้องสูญเสียมันไปเสมอ

























ความรักในวัยเยาว์ ใสซื่อ บริสุทธิ์

ความรักที่เริ่มต้นจากมิตรภาพ ความประทับใจ
จนลัดเลี้ยวเข้าสู่เส้นทางของความรักแบบหนุ่มสาว

วัยหนุ่มสาวที่แค่เพียงได้เดินกุมมือกัน
ก็เหมือนโลกทั้งโลกมีเพียงเราสองคน

วัยหนุ่มสาวที่เพียงแค่ได้จุมพิตเบาๆ
ก็คล้ายโลกถูกหยุดเวลาไว้นิรันดร
























แต่ที่สุดแล้วความรักที่เดินผ่านเส้นทางของการเติบโต
เส้นทางของการเรียนรู้ว่าโลกนี้กว้างใหญ่
และมีเรื่องราวหลากหลายมากกว่าความรัก

ยิ่งเติบโต ยิ่งเรียนรู้ว่า

โลกนี้มิได้มีเพียงเธอหรือเขาเท่านั้นที่เราจะรักได้


















เมื่อเดินไปสุดทางความรัก
จึงได้พบว่ามันว่างเปล่า
เวิ้งว้างและเปลี่ยวเหงา




















เมื่อวันหนึ่งหญิงสาวที่เคยรัก
กลับไม่ทักทายและทำคล้ายเราเป็นคนแปลกหน้า
สิ่งที่เคยสนใจร่วมกันไม่ว่าหนังหรือเพลง
กลับกลายเป็นสิ่งที่ถูกมองเลยข้ามไปอย่างไม่ใยดี



รักที่แนบสนิท
กลับกลายเป็นยาพิษที่ขื่นขมใจ























ใช่ --- เราอาจสูญเสียคนรัก
แต่เราไม่ควรสูญเสียความรักไปจากหัวใจ

ทำไมต้องไปค้นเค้นคำตอบว่าใครผิดที่คิดแยกทาง

ในเมื่อมันไม่มีอะไรจีรังยั่งยืนเลย
ไม่ว่าความรักหรือแม้แต่ชีวิตของเรา



















ชูมาน --- เป็นนวนิยายที่ราบเรียบ
ไม่ได้หักมุม ไม่ได้สร้างความสะเทือนใจ
แต่ชูมานค่อยๆเผยรายละเอียดและด้านมุมของความรัก


ความรักที่เริ่มต้นจากความบริสุทธิ์
จบลงที่ความเจ็บปวดและการแยกทาง





และทิ้งแง่คิดให้เราได้ตระหนักถึงความจริงแห่งรักว่า

ไม่แปลก...ถ้าใครคนหนึ่งจะอกหักหรือผิดหวังจากความรัก



เพราะที่สุดแล้ว....






* เมื่อวานนี้เป็นเพียงฝันอันเศร้าโศก
มีความงดงามและความแข็งแกร่งซ่อนอยู่เสมอ
ในความสูญเสีย ในความเปล่าเปลี่ยว และความทุกข์ทรมาน




















หมายเหตุ


* เป็นถ้อยคำจากบทส่งท้ายของนวนิยายเรื่องนี้







กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่