บทความทั่วไป

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - หนึ่งคนตายล้านคนตื่น ::

กะว่าก๋า

 

 

 

 

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - หนึ่งคนตายล้านคนตื่น ::





เขียน : ว.วชิรเมธี

บทกวี : กะว่าก๋า














กับคนที่เราควรรัก
เราได้รักเขาอย่างดีที่สุดแล้วหรือยัง


กับคนที่เราเกลียดชังคลั่งแค้น
ได้ให้อภัยเขาแล้วหรือยัง


กับคนที่เราควรขอโทษ
ได้ขออภัยแล้วหรือยัง


กับสิ่งที่เราควรทำ
ได้ลงมือทำแล้วหรือยัง


ทุกสิ่งที่เราคิด เราหวัง เราฝัน
เรารออะไร

รอวันใด ?


วันสุดท้ายของเราอยู่ใกล้เข้าไปทุกวันๆ
ใกล้เข้าไป ใกล้เข้าไป
แล้วเรารออะไรอยู่

รออะไร ?













หนังสือที่พูดถึงความตาย
มักเป็นหนังสือที่คนไม่ค่อยอยากหยิบอ่าน
เราวางท่าทีกับ “ความตาย” ว่าเป็นเหมือนกับสิ่งอัปมงคล
ทั้งๆที่มันเป็นสิ่งที่เราหรือใคร
ไม่อาจหลีกหนีได้พ้น

ไม่ว่าเราจะสุข จะทุกข์
ร่ำรวย ยากจน
จะสูงส่งหรือต่ำชั้น

ไม่ว่าเราจะเป็นใคร
ถึงวันหนึ่ง...เราก็ต้องตาย


ใช่...เราทุกคนต้องตาย
ไม่ว่าจะช้าหรือเร็ว
ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือตอนไหน

เราทุกคนต้องตาย
มันเป็นเรื่องธรรมดาที่ต้องเกิดขึ้น


ไม่ว่าเราจะรักตัวเองมากเพียงใด
ไม่ว่าเราจะเทิดทูนเขามากเพียงไหน
ไม่ว่าเราจะเกลียดชังเขามากเพียงใด

ท้ายที่สุด

คนทุกคนก็ต้องตาย


ความตายไม่ใช่เรื่องเศร้า
ความตายคือสิ่งธรรมดาที่ต้องเกิดขึ้น
หลีกเลี่ยงไม่พ้น หลีกเร้นไม่ได้


แล้วเรากลัวความตายทำไม ?
เราหลีกเลี่ยงที่จะยอมรับความจริง
ว่าเราต้องตาย เธอต้องตาย ฉันต้องตาย
พ่อแม่ ลูกเมีย ญาติเพื่อนฝูง พี่น้องผองเพื่อน
คนที่เรารู้จักและไม่รู้จัก

ทุกคนต้องตาย


ความตายน่าเศร้าหรือ ?
ความตายน่ายินดีปรีดาหรือ ?


ไม่เลย...

ความตายก็คือความตาย

ตายเพื่อเกิด
เกิดเพื่อตาย


แต่สิ่งที่อยู่เหนือการเกิดและการตาย
คือความหมายของชีวิต
อันเกิดจากสิ่งที่เราได้ทำและทิ้งไว้ก่อนที่เราจะจากไป.






















































 

กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่