บทความทั่วไป

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - ผมเกิดก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ::

กะว่าก๋า

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ -

ผมเกิดก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ::




เขียน : ทันตแพทย์สม อิศรภักดี

















ครั้งสุดท้ายที่คุณเขียนบันทึกประจำวันนั้นนานแค่ไหน ?

ความทรงจำเก่าๆที่คล้ายภาพเก่าสีเลอะเลือน
คุณพยายามนั่งนึกถึงเรื่องราวในอดีต
ภาพเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านพ้น
แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เขียนยังไงก็เขียนไม่ได้.....






..............................







เรื่องราวในหนังสือผมเกิดก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2
ผมอยากใช้คำว่าเป็นเรื่องราวแบบ “ปกิณกะ”
หรือจะบอกว่าเป็นเรื่องราวแบบ “มโนสาเร่” ก็ได้


เป็นภาพประวัติศาสตร์ในมุมที่มองผ่านชีวิตคนคนหนึ่ง
ซึ่งนับถึงวันนี้อายุท่านกว่า 90 ปีแล้ว
อาจพูดได้ว่าท่านเป็นนักเขียนที่มีผลงานรวมเล่มครั้งแรกที่มีอายุสูงสุดเลยก็ว่าได้





ทันตแพทย์สมหยิบเรื่องราวในอดีต ประวัติชีวิตผู้คนที่ข้องเกี่ยว
เพื่อน ครู ผู้มีพระคุณ การเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศ
หนังสือที่ท่านสนใจ ฯลฯ

เรียงร้อยเรื่องราวต่างๆ เล่าแบบสบายๆ
อ่านง่าย และเพลินอารมณ์




ผมทึ่งในความจำของท่าน
ที่จดจำชื่อและรายละเอียดต่างๆของ สถานที่ ผู้คน
ท่านดึงความทรงจำในอดีตกลับมาเล่าได้อย่างมีชีวิตชีวา


หนังสือของท่านจึงเป็นหนังสืออีกเล่ม
ที่อ่านได้อย่างเพลิดเพลินเจริญใจจริงๆ....




(และอยากบอกว่าตอนสุดท้ายของเล่มที่ชื่อตอน “เลาะการศึกษา” นั้น
เป็นตอนที่ท่านเขียนได้ถูกใจผมมากจริงๆครับ)






.................................







ครั้งสุดท้ายที่คุณเขียนบันทึกประจำวันนั้นนานแค่ไหน ?

ความทรงจำเก่าๆที่คล้ายภาพเก่าสีเลอะเลือน
คุณพยายามนั่งนึกถึงเรื่องราวในอดีต
ภาพเหตุการณ์ต่างๆที่ผ่านพ้น
แต่นึกเท่าไหร่ก็นึกไม่ออก เขียนยังไงก็เขียนไม่ได้.....



ถ้าผมอายุ 90 ปี
ความทรงจำของผมจะยังคงแจ่มชัด
เหมือนที่ทันตแพทย์สมท่านจดจำได้หรือเปล่าหนอ ?



ผมนั่งคิดในใจเงียบๆ
ขณะที่กำลังคิดว่า….


ครั้งสุดท้ายที่ผมนั่งลงแล้วเขียนบันทึกความทรงจำของตัวเองนั้น
มันเนิ่นนานเพียงใดแล้ว

 

กล่องความคิดเห็น

การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่