:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - นมัสการสักหนึ่งจอก ::

:: กะก๋าแนะนำหนังสือ - นมัสการสักหนึ่งจอก ::



: ไม่ปรากฏชื่อผู้เขียน

แปลจากต้นฉบับภาษาจีน : เอียน เฟเวอเธอร์
แปลโดย : ชนะ ชัยมงคล














:: นมัสการสักหนึ่งจอก ::


เขียนคำ : กะว่าก๋า






คือนักบวชเฒ่า
ผู้รักอิสระและสันโดษ
ร่ำสุรา...แต่มิได้ดื่มกินสุรา
แตะต้องกายหญิงสาว แต่มิได้ล่วงเกินพรหมจรรย์
ขบฉันเนื้อสัตว์...แต่มิได้เป็นไปเพื่อบำบัดความตะกละหิวโหย


เงินทอง ชื่อเสียง เกียรติยศ อำนาจ วาสนา
ชิเตียนนักบวชเฒ่าไม่เคยสะดุ้งหวั่นไหว
ปรารถนาเพียงร่ำรสสูดกลิ่นสุรา
และร่ายโศลกกวีมากมายยามเมามาย


ในโลกที่ผู้คนตัดสินดีเลวชั่วช้าจากภาพลักษณ์
ชิเตียนจึงเป็นได้เพียง
ตาเฒ่าผู้ห่มคลุมกายด้วยจีวรสกปรกเก่าคร่ำคร่า
เนื้อตัวมอมแมมคลุกฝุ่น
กายเหม็นกลิ่นเหล้าคละคลุ้งตลอดเวลา




คนอยู่ใกล้ไม่นำพา ซ้ำดูถูก
คนอยู่ไกล หากเดือดร้อน ไปโปรดสัตว์



อรหันต์มิใช่ผู้ที่ทิ้งทุกสิ่งเพื่อจากไป
แต่โลกร้อนร้าย สุขทุกข์นินทาสรรเสริญนั่นต่างหากที่จากไป


ทอดทิ้งอาลัยไปใยชีวิต
เกิดดับ..ล้วนสัจธรรม !!!!


















หนังสือนวนิยายกึ่งอัตชีวประวัติของพระสงฆ์ชาวจีน
เรื่องราวอันเต็มไปด้วยวัตรปฏิบัติผิดเพี้ยน
อิทธิฤทธิ์ปาฏิหาริย์ที่ยากจะเชื่อได้
การค้นพบเส้นทางแห่งธรรมด้วยวิธีที่ผิดแผกแตกต่าง
และความสงสัยในศรัทธาของชาวบ้านที่มีต่อพระสงฆ์ ฯลฯ


หนังสือเล่มนี้เขียนอย่างมีสีสัน
เป็นนิยายมากกว่าจะเป็นเรื่องจริง

แต่ในเรื่องราวที่มี หากครุ่นคิดตามให้ดี
เราอาจพบว่า

ชีวิตจริงนั้นทั้งจริงทั้งลวงปนเป
ธรรมะที่แท้ในปัจจุบันก็ไม่ต่างกัน
ถูกจับ เสริม เติม บิดแต่งไปจนไกลสุดกู่จากต้นธารธรรม


มองเลยผ่านภาพพจน์ที่บิดเพี้ยนบ้าบอ
เราอาจพบพระอรหันต์ผู้ไม่ยี่หระต่อชื่อเสียง
เกียรติยศและความตาย


และที่สุดแล้ว....ในตัวเราก็มีธรรม
ถ้าเราทำตนให้สว่าง สะอาด สงบ
และเต็มเปี่ยมไปด้วยปัญญา
เราก็เป็นพระได้
ไม่ว่าจะครองสภาพอยู่ในรูปลักษณ์ใด





มิใช่หรือ.....


พระก็ไปจากคน
อรหันต์ก็ไปจากคนธรรมดาผู้ได้รู้ธรรม
รู้จิตเดิมแท้แห่งตน


มนัสการสักหนึ่งจอก


คารวะผู้ใดเล่า.....


ถ้าตัวเราสะอาด บริสุทธิ์ เปี่ยมพลัง
และถึงซึ่งปัญญาญาณที่มีอยู่แล้วในตน

จอกนี้...ควรค้อมคารวะแด่ตน
แด่ “ตน” ผู้รู้ธรรมใน “ตน”