:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณพู่ ::

หมดเงินไปเกือบ 2000 กับหนังสือ
แอบถามต่อค่ะว่า…
ส่วนใหญ่เป็นหนังสือแนวไหนเอ่ย



คำถามโดย : JewNid












ผมเคยบอกมาดามว่าถ้าผมตาย
ทรัพย์สินอย่างเดียวที่มีค่าที่สุดของผมก็คือ “หนังสือ”



ผมซื้อหนังสือเดือนหนึ่งมากมายครับ
นิตยสารเกิน 10 ฉบับต่อเดือน
ที่อ่านประจำคือ a day , way , ปาจารยสาร
ค คน , และวนเวียนไปไม่ทุกฉบับสำหรับ
สารคดี , penthouse , starpics , oom , Gm magazine ,
Bioscope , สีสัน , fine art , ฯลฯ

ไม่นับรวมนิตยสารเช่ารายเดือน ที่หนึ่งอาทิตย์จะนำมาส่ง 11 ฉบับ
ซึ่งส่วนใหญ่ผมเลือกอ่านเป็นบางคอลัมน์ที่สนใจ
เช่น คู่สร้างคู่สม , Image , ขวัญเรือน เป็นต้น

ส่วนใหญ่ผมชอบอ่านบทสัมภาษณ์ของบุคคลต่างๆ




แต่ที่ซื้อทุกเดือนจะเป็นหนังสือ

เดือนหนึ่งผมเข้าร้านหนังสือเกิน 5 ครั้ง
ทุกครั้งที่มาดามเดินห้าง
ผมขอแวะเข้าร้านหนังสือตลอด
เกือบทุกครั้งต้องซื้อหนังไม่มากก็น้อย.....

แนวหนังสือที่ผมอ่านในปีที่แล้วต่อเนื่องมาจนถึงปีนี้ก็คือ

1. หนังสือธรรมะของท่าน ว.วชิรเมธี ซื้อมาทุกเล่ม

แต่ยังค้างอ่านอีกประมาณ 6 เล่ม
ตั้งใจว่าเดือนมกราคมนี้จะอ่านให้หมดทุกเล่มครับ
 

2. การ์ตูนชีวประวัติบุคคลสำคัญของโลก ของสำนักพิมพ์ EQ Plus
ซื้อมาอ่านเกือบทุกเล่มครับ
อ่านสนุก ลายเส้นน่ารัก

 

3. หนังสือแนวคิดที่เสริมสร้างกำลังใจและให้แง่คิดในการใช้ชีวิต
เช่น หนังสือของ John Maxwell หลายต่อหลายเล่ม
หรือ The Secret ก็กำลังจะอ่านครับ


4. หนังสือธรรมะสายเซ็นจีน และเซ็นญี่ปุ่น


5. การ์ตูนกำลังภายในของสำนักพิมพ์บูรพัฒน์


6. นิทานสำหรับเด็ก นิทานภาพ


ปีหลังๆมานี้ผมไม่อ่านหนังสือแปล ไม่อ่านหนังสือเรื่องสั้น
ไม่อ่านนิยาย เพราะไม่ได้ตื่นเต้นกับหนังสือแนวนี้แล้ว
นักเขียนที่เคยชอบหลายคน ก็ผลิตงานน้อยลง
หรือไม่ก็เปลี่ยนไปเขียนในแนวที่เราไม่ได้สนใจอีกต่อไป



ที่สำคัญ....
ผมคิดว่า “หนังสือที่อ่านยากที่สุดในโลก”
อ่านยาก เข้าใจยากที่สุด
ก็คือ “มนุษย์” เรานี่แหละครับ
เป็นหนังสือที่ซับซ้อน ซ่อนเงื่อน
มีเรื่องราวหักมุมตลอดเวลา
ไม่รู้ขึ้นต้นยังไง เรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร
แถมยังคาดเดาตอนจบไม่ได้อีกต่างหาก

ทุกวันนี้ผมจึงหมั่นเขียนและอ่านชีวิตตัวเองอยู่ครับ
เขียนให้มีความสุข เขียนให้ราบรื่น
ดำเนินไปตามวิถีทางที่ตัวเองเชื่อ


และแอบหวังใจไว้เล็กๆว่า...
เมื่อถึงตอนจบ ก็ขอจบตอนอวสานอย่างเบิกบาน
ปล่อยวาง และ สิ้นพันธะแห่งความผูกพันทั้งปวง
เพื่อปิดหนังสือหน้าสุดท้ายลงชั่วนิรันดร์

:  หมายเหตุ :

บทความนี้เขียนเมื่อปี  2551 ครับ