:: ก๋าราณีตอบคำถามป้าแอ๊ ::
กำนันก๋า เอ๊ะ....หรือก๋าราณี
ช่วยตอบทีนะ….
คุณคิดว่าคนที่เกิดมาจนจะแก่แล้วเนี่ย
โดยที่ไม่เคยรักใครมากกว่าตัวเองเลย
เนี่ยเป็นคนผิดปกติไหม อยากรู้จริงๆนะ
คำถามโดย : ป้าแอ๊ค่ะ (Naaee58 )
********************
สวัสดีครับป้าแอ๊
มีถ้อยคำอยู่คำหนึ่งซึ่งผมชอบมาก
นั่นคือ
“เราเกิดมาโดยลำพัง
และจะต้องจากไปแต่โดยลำพัง”
แต่ถ้อยคำนี้มิได้ให้เราปฏิเสธและเพิกเฉยต่อความดีงามของเพื่อนมนุษย์
ตราบใดที่เรายังคงต้องอยู่ใน “สังคม”
แน่นอน.... “ความรัก” ยังคงเป็นสิ่งสำคัญ
เป็นเครื่องมือสื่อสารที่ดีที่สุดในโลก
ระหว่าง “คน” กับสรรพสิ่งรอบตัวเรา
ป้าแอ๊ถามผมว่า
ตั้งแต่เกิดมาและใช้ชีวิตมาจนจะแก่ (แสดงว่ายังไม่แก่ อิอิอิ)
ยังไม่เคยรักใครมากกว่ารักตัวเองเลย
ผมคิดว่านี่เป็นสิ่งที่ถูกต้องที่สุดแล้วครับ
เพราะเราจะไม่มีวันรักใครได้เลย
หากเรายังรักตัวเองไม่มากพอ
น้ำในถังน้ำที่พร่องและแห้งขอด
จะไปเติมเต็มมหาสมุทรได้อย่างไร
เช่นเดียวกัน....
การที่เรารักตัวเอง ดูแลความรู้สึกตัวเอง
รู้เท่าทันอารมณ์ได้เป็นอย่างดี
เมื่อเรารักใครสักคน…..
เราย่อมรู้หนทางและวิธีที่จะดูแลหัวใจของอีกฝ่าย
ให้ได้ดีไม่แพ้การดูแลหัวใจของตัวเอง
....................................
ความรักมีมากมายหลายรูปแบบ หลายมิติ
หลายองค์ประกอบทางอารมณ์
ผมมองความรักของพ่อแม่ ความรักระหว่างเพื่อนมนุษย์
ความรักระหว่างมนุษย์กับสัตว์ ความรักระหว่างชายหนุ่มและหญิงสาว
หรือแม้แต่ความรักระหว่างคนเพศเดียวกัน
ผมมองมันด้วยสายตาเดียวกัน คือ
ความรักทุกชนิดบนโลกนี้
จำเป็นต้องใช้ “การรักและเข้าใจตัวเอง” เป็นพื้นฐานทั้งสิ้น
อย่าบอกผมนะครับว่าคนที่ไม่รักและทะนุถนอมต้นไม้
จะรักและโอบอุ้มเด็กน้อยได้ดี
อย่าโกหกผมว่าคนที่ไม่รักและดูแลครอบครัวให้ดี
จะเป็นผู้นำที่ดีของประเทศได้
อย่าหลอกผมว่าคนที่ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของคนรอบข้าง
คนๆนั้นจะเป็นคนที่มีความสุขอย่างแท้จริงได้
ผมไม่มีวันเชื่อ และไม่มีทางเชื่อครับ
.................................
ใช่ครับ....ผมเชื่อมั่นว่า
“เราเกิดมาโดยลำพัง
และจะต้องจากไปแต่โดยลำพัง”
แต่สิ่งที่ผมยังไม่ได้บอกป้าแอ๊ก็คือ
แม้เราจะเกิดและตายไปโดยลำพัง
แต่ “ความรัก” จากคนรอบข้างนั่นต่างหาก
ที่ทำให้รู้ว่า เรามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร ?
กล่องความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นเปิดสำหรับสมาชิกเท่านั้น
ลงชื่อเข้าระบบสมาชิก หรือ สมัครสมาชิกใหม่