:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องโย ::

ถ้าคนไทยโหยหาความรักจริง .....
ทำไมสถิติการหย่าร้างมันเพิ่มขึ้นทุกปี .......
หรือคนไทยโหยหาแค่ "ความสุขผิวเผินจากความรัก"
ที่กว่าจะมองเห็นความสุขที่แท้จริงได้ก็ต้องใช้เวลา
ซึ่งเมื่อมันหายไป ก็พร้อมที่จะทิ้งมันไป?





คำถามโดย : Analayo








***************************

 

ผมว่ามันมีเงื่อนไขมากมายที่ทำให้คนสองคนอยู่ด้วยกันไม่ได้
เรื่องเล็กๆที่เรามองว่า...ไร้สาระ
แต่บางที...มันกลับเป็นสาระที่ทำให้เกิดการหย่าร้างกัน

"ความสุขผิวเผินจากความรัก"

มีหลายคนที่ผมรู้จัก โดยสถานะแล้วเขาน่าจะรักกันยืนยาว
มีความสุขจากความเพียบพร้อมที่ตัวเขามีอยู่
ไว้ว่าจะเป็นชาติตระกูล เงินทอง บารมี การศึกษา ฯลฯ

น่าเสียดาย...ที่ความรักไม่ได้ตอบโจทย์ความยืนยาวด้วยสิ่งเหล่านี้

ความรัก...ตอบโจทย์ยากๆของมันด้วยคำตอบสั้นๆแค่
“รัก” หรือ “ไม่รัก” เท่านั้นเอง










บางคนบอกว่าที่อยู่กันไม่ได้เพราะว่าดวงไม่สมพงษ์กัน
ผมว่าบางทีคนเราชอบปล่อยให้ชีวิตอยู่ภายใต้อุ้งมือที่มองไม่เห็น
หรือว่ามันอาจเป็นเพียงการเบี่ยงเบนความรับผิดชอบที่เราควรมีต่อชีวิตตัวเอง

โทษอะไรสักอย่างที่ทำให้เราไปด้วยกันไม่ได้
เพื่อจะได้รู้สึกผิดน้อยลง

แทนที่จะลองใช้โอกาสนี้มองหา “ความผิดพลาด” ที่เกิดขึ้นและนำไปสู่จุกแตกหักในชีวิตคู่......

การเลิกรา การหย่าร้างไม่ใช่ความผิดบาปของชีวิตนะครับ


สำหรับผม ....
“ชีวิตคู่” เหมือนกับการที่คุณเลือกเสื้อผ้าให้กับตัวเอง
ทุกคนย่อมอยากได้เสื้อที่สวยที่สุด ดูดีที่สุด เหมาะกับรูปร่างของตัวเองมากที่สุด

แต่บางทีเราถูก “ความงาม” เบื้องแรก
บดบัง “ความจริง” ที่ซ่อนอยู่เบื้องหลัง

แน่นอน...เสื้อ...ต่อให้ราคาแพง หรือดีแค่ไหน
วันหนึ่งมันต้องเก่า ขาด และล้าสมัย
ปัญหา คือ เราเคยรู้ใช่มั้ยว่านั่นคือเสื้อที่ดีที่สุดสำหรับเรา
คุณค่าของมันอยู่ที่เรามองเห็นคุณค่าตรงนั้นหรือเปล่า

ไม่ใช่การเปลี่ยนเสื้อไปเรื่อยๆ
จนไม่รู้จริงๆว่าตัวเองต้องการเสื้อแบบไหน
หรือเสื้อแบบไหนที่ใส่แล้วสบายตัวมากที่สุด

และถ้าวันหนึ่ง...เสื้อที่เราสวมใส่มันเกิดคับ ใส่แล้วอึดอัด
จะมามัวโทษตัวเองอยู่ทำไม
หรือต้องตัดแขนให้เข้ากับเสื้อ
เฉือนเนื้อเพื่อให้สวมใส่เสื้อได้สบายขึ้น

สิ่งที่ผมเรียนรู้มาจากการใช้ชีวิตคู่ของผม คือ.....

ความรักที่ดีต้องไม่ทำร้ายทำลายตัวเอง
เพียงเพื่อให้ได้รักใคร












ทุกอย่างในชีวิตของเราเริ่มต้นใหม่ได้
ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจ

ทุกๆครั้งที่ความรักปิดฉากลง
มันมีความรักครั้งใหม่มายืนรอทักทาย
เพื่อให้เราเปิดใจ และเปิดรับความรักครั้งใหม่ที่ดีกว่าเสมอ
หากเราจะมองเห็นและเชื่อมั่นในความรัก

เรียนรู้สิ่งที่ผิดพลาด
ลุกขึ้น และก้าวเดินต่อไป

มันไม่สำคัญหรอกครับ
ว่าเราจะใส่เสื้อแบบไหน สีสันยังไง
มันสำคัญว่าเรามองเห็น “ความงาม” หรือ “ความสุข”
ในทุกห้วงขณะที่เราสวมใส่เสื้อตัวนี้อยู่หรือไม่ต่างหาก

และหากคุณเห็นค่าของความรัก
ว่าเป็นแค่เสื้อตัวหนึ่ง
เก่าก็เปลี่ยนทิ้ง ขาดก็ไม่คิดปะชุนซ่อมแซม

จะว่าอะไรมั้ยครับ....
ถ้าผมจะบอกว่า

“คุณจะไม่มีวันรักใครได้ แม้แต่การรักตัวคุณเอง”