:: ก๋าราณีตอบคำถามน้องนิว ::

การที่เราไม่ไว้ใจคนอื่น
เท่ากับว่าเรายังไว้ใจตัวเองไม่มากพอหรือเปล่า?
อย่างเช่น ไม่ไว้ใจเรื่องการทำงาน
ไม่คิดว่าเค้าจะทำได้ดีแบบนี้อะค่ะ
(มันเป็นผลมาจากในอดีตที่เราทำงานคนเดียวทุกที
แม้ว่าจะแบ่งงานแล้ว แต่พอถึงเวลา
ก็ไม่เกิดอะไรขึ้น ก็ต้องกลับมาทำคนเดียวอยู่เรื่อย
หรือว่าต้องดูที่ตัวบุคคลคะ?)







คำถามโดย : บัวลอย (newzapg )








****************************




หวัดดีเจ้าน้องนิว


วันนี้พี่ก๋าจะโม้เรื่องของตัวเองให้ฟัง อิอิอิ

 

.................................

 

สมัยเรียน....พี่ก๋าเป็นประธานนักศึกษา หัวหน้าห้อง
ประธานสี ประธานการจัดงานกิจกรรมคณะมาโดยตลอด

ครั้งหนึ่ง....พี่ก๋าเป็นประธานฝ่ายประชาสัมพันธ์
โดยนักศึกษาร่วมกันจัดงานเพื่อหารายได้เข้าคณะฯ
เป็นกิจกรรมนักศึกษาที่จัดทุกปี หาสปอนเซอร์กันเอง
แบ่งหน้าที่กันเอง....

พี่ก๋ารับหน้าที่ทำประชาสัมพันธ์
ตอนนั้นไฟแรงมากครับ....พี่ก๋าคิดว่าตัวเองเก่ง เจ๋ง
(ตอนนั้นยังไม่คิดว่าตัวเองหล่อนะครับ 55555)


หน้าที่ของพี่ก๋าคือ ทำยังไงก็ได้ให้คนในสถาบัน
รู้ว่าคณะถาปัด จะมีงาน “ละครและลูกทุ่งถาปัด”

พี่ก๋าในฐานะหัวหน้าพร้อมเพื่อนสนิทหลายคน
เริ่มตกลงคุยงาน แบ่งงานกัน

ปัญหาก็คือ พี่ก๋าเป็นคนคิดงานเร็วมาก
คิดแล้วทำ คิดแล้วทำ
แถมพูดตามตรง...ค่อนข้างเชื่อมั่นในความคิดตัวเองมาก
จนไม่เชื่อมั่นความคิดของใครเลย

ผลก็คือ ในที่สุดพี่ก๋าต้องทะเลาะและขัดแย้งกับเพื่อนสนิท
เราไม่พูดกันเลยเป็นเวลาหนึ่งเดือน

ด้วยทิฐิในใจ....
ต่างคนต่างคิดว่าตัวเองถูก....

สุดท้าย....เหลือพี่ก๋าคนเดียวที่เขียนป้ายคัตเอาท์ขนาดใหญ่มาก
ยาวเป็นสิบๆเมตร
ตอนนั้นป้ายนี้เป็นที่ฮือฮามากครับ เมื่อนำไปติดตั้งกลางสี่แยกใหญ่ของจังหวัดเชียงใหม่

ยังไม่รวมป้ายโปสเตอร์จำนวนมากที่พี่ก๋าออกแบบและจัดทำขึ้น
ป้ายถูกแปะทั่วเมือง และถูกมือดีแอบดึงไปเก็บสะสมเป็นที่ระลึก

นั่นยิ่งทำให้ใจพี่พองฟูด้วยความดีใจ

โดยหารู้ไม่ว่า
ในขณะที่งานดำเนินไป
พี่ก๋ากำลังสูญเสียมิตรภาพดีดีบางอย่างกับเพื่อนสนิทไป.....









.........................................

 

หลังงานละครจบลง ผู้ชมเดินกลับบ้าน
พี่หันไปมองเพื่อนสนิทที่ทะเลาะกัน

วินาทีนั้นพี่ก๋าคิดว่า
พี่ก๋าโคตรเห็นแก่ตัวเลย
ที่มองเห็นแต่ความสำเร็จในเนื้องาน
โดยละเลย “มิตรภาพ” ที่ควรมีจากคำว่า “กิจกรรม”

เพียงแค่ถ้าพี่ยอมถอยให้เพื่อนสักนิด
ปรับงานให้ตรงตามที่หลายๆคนต้องการ
เผลอๆ งานออกมาดีกว่าที่พี่ก๋าทำมันคนเดียวเสียอีก

พี่คิดว่าเพื่อนพี่ก็คงคิดแบบนี้

เมื่องานสิ้นสุดลง
เราเดินมาจับมือกันแล้วยิ้ม

สุดท้าย....เรายังเป็นเพื่อนกันได้อยู่

เมื่อเราต่างลดทิฐิและวางตัวตนของตัวเองลง








......................................




สิ่งที่ทำให้พี่ก๋าเรียนรู้ก็คือ

แม้พี่จะเป็นผู้นำที่เพื่อนเลือก
แต่ที่ผ่านมาพี่ก๋าไม่เคยใช้ความเป็นผู้นำที่ดีเลย
พี่แบ่งงานไม่เป็นเพราะมัวแต่เกรงใจเพื่อน
แบ่งงานไม่ตรงกับความสามารถของคน
และที่สำคัญพี่ก๋าคิดว่าตัวเองเก่ง แล้วลงมือทำงานทุกอย่างด้วยตัวเอง
เพราะคิดว่าคนอื่นทำได้ไม่ดีเท่ากับที่ตัวเองทำ.....


น้องนิวครับ…..


มีคำหนึ่งที่พี่ก๋าชอบมาก

ในสมรภูมิรบ.....
ใครบางคนเคยบอกไว้ว่า

นายพลไม่ได้เป็นคนเลือกทหาร
นักรบต่างหาก...ที่เป็นคนเลือกนายพล



ถ้าน้องนิวได้เป็นผู้นำหรือหัวหน้ากลุ่ม
อย่าลืมคำพูดนี้เป็นอันขาด....

ถ้าจะใช้งาน ต้องไว้ใจ
ไม่ไว้ใจ...อย่าใช้

ใช้คนให้ถูกกับงาน
วางงานให้เหมาะสมกับความสามารถของเขา

และให้รู้ว่าที่สุดแล้ว

“เป้าหมายหรือผลสำเร็จของงาน”

อาจสำคัญน้อยกว่า

“การเรียนรู้และประสบการณ์ที่เราได้แบ่งปันและเรียนรู้กับเพื่อนของเรา”


ขอให้สนุกกับการใช้ชีวิตนะครับ
ไม่ว่าน้องนิวจะเป็น “ผู้นำ” หรือ “ผู้ตาม” ก็ตามที