:: ครูแห่งชีวิต ::

[ ครู แห่ง ชีวิต ]













เขาสอนผมด้วยสังขารของเขา
เขาเล่าเรื่องราวต่างๆภายในสามวัน
พบกัน ก่อนจากไป
รวดเร็วเหลือเกิน
ก่อนหน้านั้นยังเจอกันทุกวัน
ก่อนหน้านั้นยังทำงานด้วยกัน
สามวันในโรงพยาบาล
เขาทำหน้าที่ครู
ครูทางธรรม
เขานำขันธ์ห้าของเขามาเป็นของจริง
เพื่อให้ผมสัมผัสถึงความพลัดพราก
เขาทำให้ผมได้รู้แล้วว่า “จิตแห่งนักบวช” นั้น
ต้องพึ่งพาสติ การเจริญสติ
และการทำใจให้ได้เมื่อถึงคราวต้องสูญเสีย

ทุกข์แห่งการพลัดพราก
จากสิ่งของและบุคคลอันเป็นที่รักนั้น
หนักหน่วงเหลือเกิน
เจ็บปวดเหลือเกิน

ทุกข์แห่งการเกิด เรายังได้เห็นการเกิด
ทุกข์แห่งการแก่ เรายังได้เห็นความเสื่อมของสังขาร
ทุกข์แห่งการเจ็บ เรายังได้เห็นความเจ็บไข้ได้ป่วย
แต่ทุกข์แห่งการตาย
หมายถึงการจากลากันตลอดกาล

คนเคยเห็น ไม่ได้เห็น
คนเคยอยู่ ไม่ได้อยู่

และจะไม่ใช่เพียงแค่ครั้งเดียวที่เราต้องจากลาผู้คนมากมาย
ในชีวิตของเรา

ความตายบอกผมว่า
นี่ไม่ใช่เรื่องแรก
และไม่ใช่เรื่องสุดท้าย
แต่ชีวิตเราจะโดนบททดสอบที่ยากยิ่งนี้ไปเรื่อยๆ

ยิ่งอยู่ ยิ่งต้องจาก
ยิ่งต้องยอมรับความจริงจากบทเรียนนี้ให้ได้
ว่าไม่มีใครไม่ตาย
ไม่มีใครไม่สูญเสีย
ไม่มีใครที่ไม่ต้องจากลาใคร

ขอบคุณพี่ชาย
ที่ได้กลายเป็นครูทางธรรมที่ยิ่งใหญ่ของผมอีกครั้ง


ขอบคุณ

กะว่าก๋า