:: ก๋าราณีตอบคำถามคุณณี ::

สมมุติว่าคุณก๋าต้องการหาลูกจ้างสักคน
แล้วบังเอิญว่าในโลกนี้เหลือลูกจ้างให้คุณก๋าเลือกมีแค่ 2 คนค่ะ
อยากทราบว่าใน 2 คนที่เหลืออยู่เนี้ยคุณก๋าจะเลือกคนไหนคะ


คนที่ 1 เป็นคนฉลาดแต่ขี้เกียจ

ส่วนคนที่ 2 เป็นคนโง่แต่ขยัน


ไม่ทราบว่าคุณก๋าจะเลือกคนไหนค่ะ
ยังงัยฝากคุณก๋าช่วยตอบคำถามให้ด้วยนะคะ

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ....



คำถามโดย : ณี (paerid )















สวัสดีครับคุณณี


ในกองทัพสมัยสงครามโลก
มีคนถามฮิตเลอร์ว่าคนประเภทไหนที่ควรเก็บไว้
และคนประเภทไหนที่ควรฆ่ามากที่สุด

ฮิตเลอร์ตอบว่า
เราสามารถแบ่งคนออกเป็น 4 ประเภท คือ
 

1. ฉลาดและขยัน
2. ฉลาดแต่ขี้เกียจ
3. โง่และขี้เกียจ
4. โง่แต่ขยัน
 

เขาถามนายพลในที่ประชุมพรรคว่า
คนประเภทไหนควรฆ่าให้ตายเป็นอันดับแรก
นายพลในกองทัพต่างตอบว่า คนประเภทที่ 3.
คนโง่และขี้เกียจ......


ฮิตเลอร์บอกว่าไม่ใช่.....คนประเภทที่ 4. ต่างหาก
คนโง่ที่ขยัน จะสร้างความเสียหายใหญ่หลวงให้กับกองทัพ
เนื่องจากขยันทำ ก็ขยันสร้างปัญหาไม่หยุดหย่อน
และด้วยความโง่แบบที่สอนไม่ได้ ความเสียหายก็จะยิ่งทบทวีคูณ















ในการเป็นเจ้านายคน
เราต้องการคนเก่งและคนขยันใช่มั้ยครับ
แต่ถ้าเขาดีเลิศแบบนี้ เขาอยู่กับเราไม่นานหรอกครับ
ถ้าเขาเก่งและดี ไม่นานเขาก็ต้องออกไปเป็นเจ้านายหรือเปิดกิจการเป็นของตัวเอง

ดังนั้นถ้าผมเป็นเจ้านาย ผมจะเลือกคนเก่งแต่ขี้เกียจครับ
เพราะเรายังสามารถใช้กฎระเบียบบังคับ
ใช้การตรวจสอบและประเมินผลงานสร้างกรอบและวินัย
ใช้รางวัลในการจูงใจให้เขาขยันทำงาน
ใช้การชื่นชมและประกาศรางวัลล่อใจให้เขาตั้งใจทำงานได้


แต่คนโง่ที่ขยัน
เราไม่อาจสอนเขาได้
โลกทุกวันนี้แข่งขันกันเป็นวินาที
กระพริบตาสองที คนอื่นก็วิ่งนำเราไปไม่เห็นฝุ่น


บริษัทจึงไม่ใช่สถานที่ฝึกหรือให้โอกาสคนมาเรียนรู้ในการพัฒนาตัวเอง
หากแต่คุณต้องพัฒนาตัวเองให้สอดคล้องกับงานที่ตัวเองจะต้องทำ














ฟังดูโหดร้าย
แต่นี่คือเรื่องจริง

ผมเคยไล่พนักงานคนหนึ่งออกทั้งที่เขานิสัยดีมาก ขยัน
แต่เขาทำงานผิดพลาด ไม่รอบคอบ เครียด
และไม่มีความสุขในการทำงาน

ผมเรียกเขามาคุยแล้วบอกว่า
 

“คุณไม่เหมาะกับงาน และมันเป็นความผิดของผม

ที่ไม่สามารถจ้างคุณให้ทำงานต่อได้
คุณคงต้องไปหางานที่เหมาะกับตัวของคุณ”



ผมไม่ใช่ฮิตเลอร์ เพราะไม่คิดจะฆ่าแกงใคร
แต่ผมชอบบางแนวคิดที่ฮิตเลอร์คิด
เพราะอย่างน้อยมันก็ทำให้ผมรู้ว่า
ผมจะทำอย่างไรให้หน่วยงานของผมอยู่ได้

โดยไม่ต้องมีใครล้มหายตายจากไปในสมรภูมิธุรกิจที่แข่งขันกันอย่างเข้มข้น