:: เหลืองมิผ่อนพัก ::

เหลือง....มิผ่อนพัก
 

เขียนโดย : กะว่าก๋า



 

เหลืองเรืองรอง
ครองความงาม
ตามลมริ้ว
ปลิวลับลอย



เหลืองพลิ้วไหว
ใจสั่นคลอน
ดอกพร่ำวอน
ก่อนทิ้งใบ



เหลืองห้อมล้อม
ค้อมคนรัก
งามประจักษ์
ยากนักลืม



เหลืองเดียวดาย
คลายดอกหล่น
น้ำตาก่น
จนแห้งเหือด



เหลืองเคยงาม
ตามฤดีกาล
เมื่อวันผันผ่าน
ลานเหลืองพราวแพรว



เหลืองหมดเหลือง
เรืองรองหาย
เหลือเพียงใจ
หมาย จำ - ลืม



รักก็มีวันหมดรัก
หลงก็มีวันหมดหลง
รู้จักปลดปลง
เพื่ออยู่เหนือการเกิด - ตาย .