:: ม่วงเอ๋ย.....ม่วงคราม ::

ม่วงเอ๋ย.....ม่วงคราม


เขียนโดย : กะว่าก๋า












ม่วงคราม....นามนั้น
แม้ในวันที่ฟ้าหม่นมัว
แต่เจ้ายังอวดแสงแห่งดอกอันเจิดจ้า


สีม่วงมิได้เศร้า...
หากแต่ใจของคนเศร้าแอบเปลี่ยนค่าสี

ดอกไม้ไม่เคยเหงา เศร้าฤดี
หากแต่ใช้ชีวิตไปตามวิถีแห่งการ
เกิด แก่ เจ็บ ตาย


ดอกไม้เติบโต
ผลิใบ
อวดดอกงาม
และร่วงโรยไป.....



ม่วงคราม......นามนี้
ท่ามกลางแดดจ้า
ชีวิตเธอเริงร่า....ไปอีกฤดู